Özel Gün Yemeklerinin Somut Olmayan Kültürel Miras Kapsamında Değerlendirilmesi (Evaluation of Special Day Meals Within The Scope of Intangible Cultural Heritage)
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2024.1440Keywords:
Special day, Special daymeals, Cultural heritageAbstract
Today, the concept of food has gone beyond the act of feeding. This concept, which is particularly associated with culture and sociology, has an important place in human life. Eating and drinking behaviors provide information about the culture and social structure of a society. Especially in the context of intangible cultural heritage, eating and drinking behaviors and consequently meals have become an important research subject. Turkish society comes together on special occasions such as weddings, funerals, holidays, Ramadan and oil lamps, due to its culture, traditions and customs. Special days take place in a certain ritual with the concepts of cooperation and togetherness. Although these rituals change according to the special day, food is definitely included in almost all of them. The meals offered generally consist of traditional and cultural dishes of the region. In this research, it is aimed to review the relationship between special days and food within the scope of cultural heritage.
References
Artun, E. (2001). Adana’da, törenlere, adaklara, özel günlere ait inançlar, pratikler ve bunlara bağlı mutfak kültürü. 15.06.2022 tarihinde https://turkoloji.cu.edu.tr/CUKUROVA/makaleler/8.php adresinden erişildi.
Ömür, Ö. & Küçükkömürler, S. (2017). Geleneksel Kartepe mutfak kültürü ve bu tür mutfak kültürü araştırmalarının kırsal ve gastronomi turizmine katkısı. International Journal of Social and Economic Sciences, 7(1), 83-90.
Avcıkurt, C. & Sarıoğlan, M. (2019). Gastronomi Olgusuna Sosyolojik Bakış. Detay Yayıncılık, Ankara.
Begiç, H. N. & Öz, C. (2018). Çankırı özel gün ritüellerindeki elmas taç geleneği. Milli Folklor, 30 (118), 114-129.
Ceyhun Sezgin, A. & Onur, M. (2017). Kültür mirası düğün yemeklerinin gastronomi turizmi açısından incelenmesi: Erzincan ili örneği. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ERZSOSDE), ÖS-IV, 203-214
Çetin, C. (2008). Türk düğün gelenekleri ve kutsal evlilik ritüeli. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 48(2), 111-126.
Demir, Ö., & Bakar, N. (2014). Silifke Yörüklerinde doğum, evlenme ve ölüm gelenekleri üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1(35), 111-133.
Dilek, Ö. (2019). Demografik özelliklere göre özel günlerdeki tüketim harcamaları: Rize örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi 7(1), 9-22.
Erol, G, & Alaşhan, A. (2020). Özel günlerdeki geleneksel yemek anlayışının gastronomi açısından değerlendirilmesi: Ürgüp örneği. Turkish Studies- Social, 15(8), 3521-3538.
Fidan, S. & Özcan, F. (2019). Gastronomi kenti Gaziantep’te özel gün yemekleri üzerine bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 65-80.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak döküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 170-189.
Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2022). Somut olmayan kültürel mirasın korunması sözleşmesi hakkında. 18.06.2022 tarihinde https://aregem.ktb.gov.tr/TR-50837/somut-olmayan-kulturel-mirasin-korunmasi-sozlesmesi-hakkinda.html adresinden erişildi.
Narine, T., & Badrie, N. (2007). Influential factors affecting food choices of consumers when eating outside the household in Trinidad, West Indies. Journal of Food Products Marketing, 13(1), 19-24.
Park, C. (2004). Efficient or enjoyable? Consumer values of eating out and fast food restaurant consumption in Korea. International Journal of Hospitality Management, 23, 87-94.
Pavesic, D. V. (1989). Psychological aspects of menu pricing. International of Hospitality Management, 8(1), 43-49.
Pedraja, M., & Yagüe, J. (2001). What information do customers use when choosing a restaurant. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 13 (6), 316-318.
Saatcı, G. (2019). Özel Günlerde Gastronomik Öğeler. İçinde: Gastronomi olgusuna sosyolojik bakış (Eds. Avcıkurt C. &Sarıoğlan M.) Detay Yayıncılık, Ankara
Sağır, A. (2012). Bir yemek sosyolojisi denemesi örneği olarak tokat mutfağı. Electronic Turkish Studies, 7(4).
Sağır, A. (2016). Ölüm sosyolojisi bağlamında yemek, cenaze ve ölümün sofra pratikleri üzerine. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(1), 271-298.
Sarıoğlan, M. & Yalın, G. (2021). Edremit körfezine özgü yöresel yiyecek-içecek öğelerinin gastronomi turizmine kazandırılması. Livre de Lyon.
Sevimli, Y., & Sönmezdağ, A. S. (2017). Özel gün tatlıları: Kültür turizmi açısından önemi. Uluslararası Kırsal Turizm ve Kalkınma Dergisi (IRTAD), 1(2), 18-28.
Shipman, D., & Durmus, B. (2017). The effect of culture on food consumption; A case of special religious days in Turkey. Journal of Food Research, 6(2), 92-98.
Temiz, G. & Çetinsöz, B. C. (2016). Somut olmayan kültürel mirasın sürdürülebilirliği: Anamur’da düğün geleneği. I.Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu Asos Congres Bildiri Kitabı, Elâzığ.
Şeker, A. (2018). Özel günlerde hediye satın alma davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 8 (2/1, 40-56.
UNESCO (17 Ekim 2003). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi. Paris. 20.06.2022 tarihinde https://ich.unesco.org/doc/src/00009-TR-PDF.pdf adresinden erişildi.
Warde, A., & Martens, L. (2000). Eating Out: Social Differentiation, Consumption and Pleasure. New York: Cambridge Press.
Yalçın Çelik, D. (2010). Mengen’de özel gün yemekleri. Milli Folklor Dergisi, 86, 127-139.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
