The Importance of Indigenous Edible Plant Species to Rural Tourism Development (Sample of Seferihisar)

Mehmet SARIOĞLAN; Mert İSKENDEROĞLU

Authors

Mehmet SARIOĞLAN
Mert İSKENDEROĞLU

Keywords:

Indigenous Edible, Plant Species, Rural tourism

Abstract

Rural tourism phenomenon can be expressed as a tourism type which is progressing within
tourism sector quickestly and also has a potential to be progressed more and more in the
near future. Its one of main reason can be explained as that is the chaos which brought by
both intense urbanization and rapid technological development has tumbled individuals
physicologically thats why the demand has been occured by individuals which tend
toward to rural tourism in holidays. One of the main fact that shows up in rural tourism
within modern-day and near future and in the direction of the assumption that the relevant
destination contains cuisine culture; it can be clearly explained that the indigenous edible
plant species are constructive fact on rural tourism.
In this study, a questionairre has been conducted 846 domestic tourists in an attempt to
determine the contributes of indigenous edible plant species in Seferihisar which got a title
as slow city called "Cita-Slow" to the rural tourism development. As a result of the
findings, it has been determined that Indigenous edible plant species has provided a great
contribution to the Rural Tourism Development. As a result of the study; it has been also
determined that the destinations which will to improve as part of Rural Tourism, they need
to attach importance to Indigenous edible plant species.

References

Anşin, R. (1980). Doğu Karadeniz Bölgesi Florası ve Asal Vejetasyon Tiplerinin Floristik İçerikleri, Karadeniz

Teknik Üniversitesi Doçentlik Tezi (Basılmamıştır), Trabzon.

Aschl, M. (2010). Baharatlar & Otlar, Kaknüs Yayınları, İstanbul.

Atik. A.D., Öztekin, M. Erkoç, F. (2010). Biyoçeşitlilik ve Türkiye’deki Endemik Bitkilere Örnekler, Gazi

Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 219-240.

Avcı, M. (2005). Çeşitlilik ve Endemizm Açısından Türkiye’nin Bitki Örtüsü, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, 13(1), 27-55.

Avcıkurt C., Sarıoğlan M., Girgin G. K. (2007) Yiyecek-İçecek Olgusuna Sosyolojik Bir Bakış 1. Ulusal

Gastronomi Sempozyumu ve Sanatsal Etkinlikler, 2007 Antalya.

Aytaç, Z., Torlak, H., Vural M. (2016). Endemik Plants of Turkey, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.

Barkauskas, V., Barkauskiene, K., Jasinskas, E. (2015). Analysis of Macro Environmental Factors Influencing the Development of Rural Tourism: Lithuanian Case, Journal of Procedia-Social and Behavioral Science, 213, 167-172.

Bell, J. (1995). International Institute for Environment and Development (IIED): The Value of Wild Resources in Agricultural Systems, The Hidden Harvest. London. 1995.

Campon-Cerro, A.M., Henandez-Mogollon, J.M., Alves, H. (2016). Sustainable Improvement of Competitiveness

in Rural Tourism Destinations: The Quest for Tourist Loyalty in Spain, Journal of Destination

Marketing&Management.

Clevely, A., Richmond, K., Morris, S., Mackley, L. (2015). Yararlı Otlar ve Baharatlar Mutfağı, Türkiye İş

Bankası Kültür Yayınları.

Cohen, E. (2004), Tourism and Gastronomy Annals of Tourism Research, 31(3), 731-733, 2004 Printed in Great Britain.

Demirayak, F. (2002). Tübitak Vizyon 2023 Projesi Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli, Aralık-2002,

Ankara.

Ertuğ, F. (1999). An Etnobotanik Study in Central Anatolia (Turkey), Economic Botany, 54(2), 155-182.

Fotiadis, A., Yeh, A.S., Huan, T.C. (2016). Applying Configural Analysis to Explaining Rural-Tourism Success Recipes, Journal of Business Research, 69(4), 1479-1483.

Gürel, R. (1983). Evin Yemeği, Fon matbaası, Ankara.

Gürsoy, D. (2001). Yöresel Mutfağımız, Oğlak baskı hizmetleri, İstanbul.

Hall, R. (2001). Rural Tourism and Recreation to Practice, CABI Publishing, U.K.

Harnly J.M., Doherty R.F., Beecher G.R., Holden J.M., Haytowitz D.B., Bhagwat S., Gebhardt S. (2006).

Flavonoid Content of U.S. Fruits, Vegetables and Nuts, Journal of Agricultural Food Chemistry. 2006(54), 9966-9977.

Harrington R.J. Ottenbacher M.C. (2010), Culinary Tourism- A Case Study of the Gastronomic Capital, Journal of Culinary Science &Technology, 814–32.

Hernandez, J.M., Suarez-Vega, R., Santana-Jimenez, Y. (2016). The Inter-relationship Between Rural and Mass Tourism: The Case of Catalonia, Spain, Tourism Management, 54, 43-57.

Hjalager, A. M. and M.A. Corigliano. (2000). Food for tourists – Determinants of an image. International Journal of Tourism Research, Tourism Res. 2: 281-293.

İzmir Kalkınma Ajansı. (2013). Urla-Çeşme-Karaburun Yarımadası Sürdürülebilir Kalkınma Stratejisi, Eylül-2013, İzmir.

Kendir, G., Güvenç, A. (2010). Etnobotanik ve Türkiye’de Yapılmış Etnobotanik Çalışmalara Genel Bir Bakış, Hacattepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Dergisi, 30(1), 49-80.

Kiper, T. (2006), Safranbolu Yörükköyü Peyzaj Potansiyelinin KırsalTurizm Açısından Değerlendirilmesi,

Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kivela, J. and J.C. Crotts. (2005). Gastronomy tourism: a meaningful travel market segment. Journal of Culinary Science and Technology, 4:2-3, 39-55.

Lane B. (1994). What is Rural Tourism?, Journal of Sustainable Tourism 2(7), 7-22.

Li, P., Ryan, C., Cave, J. (2016). Chinese Rural Tourism Development: Transition in The Case of Qiyunshan, Anhui. – 2008–2015, Tourism Management, 55, 240-260.

Robuchon, J. and others, (2004). Larousse Gastronomique, Oğlak Yayıncılık, İstanbul

Page S., Getz, D. (1997), The Business of Rural Tourism: International Perspectives, Congage Learning

Publishing, U.K.

Sarıoğlan, M., Avcıkurt,C. Doğdubay, M. (2012). Kazdağlarında Yetişen Yenilebilir Endemik Bitkilerin Mutfak Kültürü Üzerindeki Önemi ve Türk Mutfak Kültürü Örneği, III. Ulusal Kazdağları Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 261-266.

Sharpey, R. (2002). Rural Tourism and The Challenge of Tourism Diversification: The Case of Cyprus, Tourism Management, 23(3), 233-244.

Tan, A. (2009). Türkiye Bitlkisel Çeşitliliği ve Bitkisel Çeşitliliğin Muhafazası Ulusal Planı, Ege Tarımsal

Araştırma Enstitüsü.

Vitasurya, V.C. (2016). Local Wisdom for Sustainable Development of Rural Tourism, Case on Kalibiru and Lopati Village, Province of Daerah Istimewa Yogyakarta, Journal of Procedia-Social and Behavioral Science, 216, 97-108.

Uğulu, İ., Başlar, S., Yörek, N., Doğan, Y. (2009). The Investigation and Quantitative Etnobotanical Evulation of Medicinal Plants Used Around Izmir Province, Journal of Medicinal Plants Research, 3(5), 345-367.

Uyanık, M., Kara, Ş.M., Gürbüz, B., Özgün, Y. (2013). Türkiye’de Bitki Çeşitliliği ve Endemizm, Ekoloji

Sempozumu-2013, Tekirdağ.

Uzun, A. (2006). Biyoçeşitlilik ve Türkiye Biyoçeşitliliğine Genel Bir Bakış, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1).

Yüncü, H. R., ( 2009). Sürdürülebilir TurizmAçısından Gastronomi Turizmi ve Perşembe Yaylası. X. AybastıKabataş Kurultayı, Eskişehir

Winkel-Shirley B. (2002). Biosynthesis of flavonoids and effects of stress. Curr Opin Plant Biol. 5: 218-23.

http://www.kültürveturizm.gov.tr (Erişim Tarihi: 08.05.2016)

http://www.sifaverenbitkiler.com/ (Erişim Tarihi: 03.05.2016)

http://www.e-tarifler.com/etiket/enginar-tarifleri (Erişim Tarihi: 30.04.2016)

http://bilgibirikimi.net/2012/03/12/ege-bolgesinin-yoresel-yemekleri/ (Erişim Tarihi: 01.06.2016)

http://www.tariszeytinyagi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=16&Itemid=15 (Erişim Tarihi: 15.05.2016)

http://www.gurmerehberi.com/gurme-rehberi/yiyecekler/zeytinyaglilar/ (Erişim Tarihi: 17.06.2016)

http://www.quantifiedmarketing.com/learning_center/food-attraction.php (Erişim Tarihi: 11.06.2016)