İkinci Konut Sahiplerinin İkincil Konut Turizmine Yönelik Algılarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma (A Research on the Determination of Perceptions of Second Home Owners towards Secondary Housing Tourism)
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2021.956Anahtar Kelimeler:
İkincil konut- Algı- Edremit- TurizmÖzet
Bu araştırmada Edremit'te ikinci konut sahibi bireylerin; ikincil konut turizmine yönelik algılarını tespit etmek ve ikincil konut turizmine katılım sebeplerinin neler olduğunun belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda kolayda örnekleme yöntemi tercih edilmiş ve yüz yüze anket tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın verileri 2021 yılı Mayıs-Ağustos ayları arasında 413 katılımcıdan elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; ölçek 14 ifade ve 4 boyuttan oluşan bir yapı sergilemiştir. Ölçek içerisindeki değişimi en çok açıklayan boyutun "sosyal değer" boyutu olduğu belirlenmiştir. İkincil konut turizmine yönelik algıların demografik özelliklerin tamamında farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca ölçeğin alt boyutları arasında pozitif yönlü güçlü bir korelasyon olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Referanslar
Alipour, H., Olya, H. G., Hassanzadeh, B. & Rezapouraghdam, H. (2017). Second home tourism impact and governance: Evidence from the Caspian Sea region of Iran. Ocean ve Coastal Management, 136, 165-176.
Avcıkurt, C., Buzlukçu, C., Oflaz, M., Sezen, T. S., Köroğlu, A., Sarıoğlan, M. & Karaman, S. (2018). İkinci konut sahipliğinde itme ve çekme faktörleri: Edremit örneği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(40), 527-550.
Bakırcı, S. (2007). Yabancıların ikinci konut talebinin fiziksel çevreye etkisi: Dalyan örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Cárcel, J. A. (2005). El Otium en la casa romana de recreo y el origen del turismo residencial. In A. A. Tomás Mazón, Turismo residencial y cambio social. Alicante, Alicante, Spain: Universidade de Alicante. pp. 31-54.
Cengizoğlu, F. P. & Özyılmaz, H. (2016). İkincil konutların birincil konutlara uyarlanması: Mersin örneği. Planlama Dergisi, 26(3), 219-233.
Ceylan, S. & Somuncu, M. (2019). İkinci konut turizmi ile kırsal alanların kentleşmesi: Pelitköy örneği. İdealkent, 29(11), 484-509.
Ceylan, S. & Somuncu, M. (2020). Turizm alanlarındaki ikinci konutların rekreasyon amaçlı kullanımı: Pelitköy örneği. Coğrafi Bilimler Dergisi, 18(1), 28-56.
Czarnecki, A. (2018). Going local? Linking and integrating second-home owners with the community’s economy: A comparative study between Finnish and Polish second-home owners. Frankfurt: Peter Lang Publishing.
Emekli, G. (2014). İkinci konut kavramı açısından turizm coğrafyasının önemi ve Türkiye’de ikinci konutların gelişimi. Ege Coğrafya Dergisi, 23(1), 25-42.
Gomes, R. D. S. D. E., Pinto, H. E. D. R. S. D. C. & Almeida, C. M. B. R. D. (2017). Second home tourism in the algarve: the perception of public sector managers. Revista Brasileira de Pesquisa em Turismo, 11(1), 197-217.
Görgülü, T. & Manisa, K. (2008). İkinci konutların turizm sektöründe yeniden kullanılmasına yönelik model önerisi. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Dergisi, 3(1), 68-78.
Hilber, C. A., & Schöni, O. (2020). On the economic ımpacts of constraining second home investments. Journal of Urban Economics, 118, 103-166.
Huang, Y. (2003). A room of one's own: Housing consumption and residential crowding in transitional urban China. Environment and Planning A, 35(4), 591–614.
Kara, M. A. (2019). Sayfiye yerleşimlerinin oluşumu ve ikincil konut stoklarına dönüşümü. Dünya Multidisipliner Araştırmalar Dergisi, 1(2), 95-105.
Kısa, P. (1998). İkinci konut mimarlığında cephe, kütle ve dış mekân oluşumu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
Kozak, M. & Duman, T. (2011). İkinci konutların turizm sektörüne kazandırılması: Muğla ili Datça ilçesi örneği. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(2), 226-242.
Kozak, N., Kozak, A. M. & Kozak, M. (2000). Genel turizm ilkeler kavramlar, Ankara: Turhan Kitabevi.
Küçük, H. & Kılıç, T. (2018). Karasu ilçesinde (Sakarya) ikinci konutların gelişimi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(65), 111-130.
Küçükaslan, N. (2007). Özel ilgi turizmi. Bursa: Ekin Yayıncılık.
Li, T. & Fan, C. C. (2019). Occupancy, usage and spatial location of second homes in urban China. Cities, 96(1), 102414.
Manisa, K. (2007). İkincil konutların turizm sektöründe yeniden kullanılabilmesine ilişkin bir model önerisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Mizan, G. (1994). Turizm ve ikinci konut gelişiminin doğal çevre üzerindeki etkilerinin incelenmesi: dilek yarımadası ve yakın çevresi örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Mowl, G., Barke, M. & King, H. (2020). Exploring the heterogeneity of second homes and the ‘residual category. Journal of Rural Studies, 79(1), 74-87.
Müller, D. K., & Hoogendoorn, G. (2013). Second homes: curse or blessing? a review 36 years later. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 13(1), 353–369.
Næss, P., Xue, J., Stefansdottir, H., Steffansen, R. & Richardson, T. (2019). Second home mobility, climate ımpacts and travel modes: can sustainability obstacles be overcome?. Journal of Transport Geography, 79, 102-168.
Olga, H., Seija, T. & Kati, P., (2015). Borders and second home tourism: Norwegian and Russian second home owners in finnish border areas. Journal of Borderlands Studies, 30(1), 53-67.
Ongan, S. (1998). Türkiye’deki yazlık konut ve kamu kamplarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özsoy, T. (2015). Türkiye’de ikincil konutların turizmin pazarlamasında kullanımı. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(10), 1-18.
Sarıoğlan, M, & Bostan Sarıoğlan, A. (2012). Ege denizindeki su altı fauna çeşitliliğinin Ayvalık Yöresi mutfak kültürüne etkisi ve gastronomi turizmi, Su Altı Değerleri ve Turizm Sempozyumu, Ayvalık.
Selwood, J. & Tonts, M. (2004). Recreational Second Homes in the South West of Western Australia, Inside C. M. Hall, D. K. Müller (Eds), Tourism, mobility and second homes: between elite landscape and common ground. Clevedon: Channel View, 174-195.
Somuncu, M., Okuyucu, A. & Öncü, M. A. (2019). Second home tourism in the eastern black sea region of Turkey: development ıssue and mobility pattern. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 7(2), 63-82.
Süleymanlı, C. (2019). Türkiye’de yabancıların konut edinimi ile döviz kuru arasındaki ilişki: eşbütünleşme analizi (2013-2019). Bingöl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 117-136.
Turizm Bakanlığı (1992). İkinci konutların turizm amaçlı işletme modelinin tespiti araştırması, Yatırımlar Genel Müdürlüğü, Araştırma ve Değerlendirme Daire Başkanlığı, Yayın no:1992/2.
Unur, K. & Kınıklı, M. A. (2017). İkincil konut sorunu: Mersin Örneği. 1 st International Sustainable Tourism Congress / November 23-25, 2017 Proceedings Book, 468-477.
Yazgan, A. (2018). İstanbul kıyı alanlarında ikinci konutun değişim ve gelişimi. Megaron, 13(3), 422-430.
Yıldız, M. (2012). Turizmin Gelişimine Bağlı Olarak İkinci Konutlarda Mekan Analizi; Manavgat Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Zoğal, V. & Emekli, G. (2020). The changing meanings of second homes during covid-19 pandemic in Turkey," lnternational Journal of Geography and Geography Education, 42,168-181.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
