Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki Ailelerin Sebze-Meyve Tüketim Durumları
Anahtar Kelimeler:
Sosyo-Ekonomik düzey- Aile- Sebze ve meyve tüketimiÖzet
Araştırma, Ordu ili Kabataş ilçesinde yaşayan ailelerin sebze-meyve tüketim durumlarını
saptamak amacıyla planlanıp, yürütülmüştür. Araştırmaya katılan aile bireylerinin 171’i
düşük sosyo-ekonomik düzeyde, 159’u yüksek sosyo-ekonomik düzeyde olmak üzere
toplam 330 kişiden oluşmaktadır. Aileler % 40,3’ü sebze-meyveleri genellikle akşam
yemeğinde tüketmektedirler. DSED’ deki ailelerin sonbahar-kış döneminde en çok
tükettikleri sebzeler sırasıyla; domates, taze ve kuru fasulye, havuç, kabak, karalâhana,
ıspanak, lahana, patates, sarımsak ve kuru soğanı %100,0 tükettiği saptanmıştır. YSED’
deki ailelerin ise en çok; domates, kuru fasulye, havuç, kabak, ıspanak, patates, sarımsak
ve kuru soğan %100,0 tükettiği saptanmıştır. Farklı sosyo-ekonomik düzeylerdeki (DSED
ve YSED) ailelerin mevsimlere göre sebze ve meyve tüketimleri incelendiğinde; greyfurt
%7,0 ve %15,7, narı %50,3 ve %60,4 ve kiviyi %26,9 ve %41,5 yalnızca sonbahar-kış
dönemlerinde, böğürtleni %22,2 ve %10,1, karpuzu, kavunu, şeftaliyi %100,0 tükettikleri,
nektari %67,3 ve %90,6 ve muşmulayı (yeni dünya) %26,9 ve %54,7 ise yalnızca
ilkbahar-yaz döneminde tükettikleri saptanmıştır.
Referanslar
Adıgüzel, F. ve Kızılaslan, N. (2015). İstanbul İli Küçükçekmece İlçesinde Tüketicilerin Tropikal Meyve Tüketim Tercihlerini Etkileyen Faktörlerin Analizi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(1): 42–51.
Akbay, C., Bilgiç, A. ve Miran, B. (2008). Türkiye'de Önemli Gıda Ürünlerinin Talep Esneklikleri. Tarım Ekonomisi 2008; 14 (2): 55 – 65.
Aksoy, M. (2007). Fitokimyallar: Ansiklopedik Beslenme, Diyet ve Gıda Sözlüğü Kitabı. 1. Baskı. ISBN: 975- 8322-19-2 Ankara -2007. sayfa: 193-194.
Anonim (2016a). Yeterli ve Dengeli Beslenme. T.C. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Sağlıklı Beslenme Seri No: 1. Ankara.
Anonim (2016b). Türkiye Beslenme Rehberi 2015 (TÜBER). T.C. Sağlık Bakanlığı. Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. Yayın No:1031. Ankara.
Anonim (2015a). Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK 2015). Kabataş İlçesi 2015 Yılı Ayrıntılı Nüfus Sayıları. http://www.kabatas.gov.tr/haber_detay.asp?haberID=165 adresinden 13.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Anonim (2015b). Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (ÇSGB 2015). Çalışma Genel Müdürlüğü Yıllar İtibariyle Net ve Brüt Asgari Ücretler. http://www.csgb.gov.tr/home/Contents/Istatistikler/AsgariUcret adresinden 13.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Anonim (2015c). Sağlık Bakanlığı Okullarda Yiyecek-İçecek Standartları. 2015-978-975-590-562-4. Ankara
Anonim (2012). Kültür ve Turizm Bakanlığı. Yiyecek Üretimi. Kültür ve Turizm Bakanlığı Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü yayınları:368. Kılavuzlar, El Kitapları, Tarihçeler Dizisi:16. Ankara.
Anonim (2004). Sağlık Bakanlığı, Türkiye’ye Özgü Beslenme Rehberi. http://beslenme.gov.tr/content/files/yayinlar/kitaplar/diger_kitaplar/beslenme_rehberi.pdf adresinden 14.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Ateş, M., Ballar, E. ve Pekcan, G. (1986). Sosyo-Ekonomik Yönden Farklı Semtlerde Yasayan Ev Kadınlarının Besin Hazırlama, Pişirme Ve Saklama Yöntemlerinin Saptanması. Beslenme ve Diyet Dergisi, 15: 71–83.
Aytekin, (Sarper) F. (1999). Üniversite Öğrencilerine Verilecek Beslenme Eğitiminin Beslenme Davranışlarına Olan Etkisinin İncelenmesi. Basılmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ev Yönetimi- Beslenme Anabilim Dalı, Ankara.
Baş, T. (2008). Anket. Araştırma Yöntemleri Dizisi: 2, Seçkin Yayıncılık, 5. Baskı, Ankara.
Baysal, A. (2009). Beslenme. 13. Baskı. Hatiboğlu Yayınevi. Ankara.
Baysal A. ve Criss W. (1999). Kanserden Korunmak İçin Beslenme Rehberi. Hatipoğlu Yayınevi. 1.Baskı. ISBN: 975832201X Ankara.
Bermudez, O. I., ve Tucker, K. L. (2003). Trends in dietary patterns of Latin American populations. Cadernos Saude Publica, 19(1), 87–99.
Brown, J.E. (2008). Nutrition Now. 5th edition, Thomson/Wadswort, Belmont.USA.
Bulduk, S. (2002). Beslenme İlkeleri ve Menü Planlama. Detay Yayınları. Ankara.
Çiçek, B. Budak, N. Ve Şahin, H. (2005). Kayseri İlinde Ev Kadınlarının Besinleri Saklama Uygulamaları. Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal Of Health Sciences) 14 (1):43-51.
Demirel, N.Y. (1997). Antalya İli Merkez İlçede Farklı Sosyo- Ekonomik Düzeydeki Kadınların Yiyecek Hazırlama, Pişirme ve Saklamaları Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aile Ekonomisi ve Beslenme Anabilim Dalı, Ankara.
Du, S., Mroz, T. A., Zhai, F., ve Popkin, B. M. (2004). Rapid income growth adversely affects diet quality in Chinaparticularly for the poor! Social Science & Medicine, 59(7), 1505–1515.
Dündar, Y. (2001). Fitokimyasallar ve Sağlıklı Yaşam. Kocatepe Tıp Dergisi 2001; 2: 131- 138.
El, S.N. (2008). Gıda Bileşenlerinin Beslenme Açısından Önemi. http://food.ege.edu.tr/files/gidabeslenmedersnotu.pdf adresinden 13.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Güler, B. (2002). Çalışan ve Çalışmayan Kadınların Yiyecek Satın Alma-Hazırlama Davranışları Üzerinde Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
Gündüz, O. ve Emir, M. (2010). Dondurulmuş Gıda Tüketimini Etkileyen Faktörlerin Analizi: Samsun İli Örneği. HR.Ü.Z.F.Dergisi,14(3): 15-24.
Hanks AS, Just DR, Brumberg A. (2016) Marketing Vegetables in Elementary School Cafeterias to Increase Uptake. Pediatrics. :138(2):e20151720.
Işık, N. (1998). Karamandan Yurt Dışına Giden Ailelerin Beslenme Alışkanlıkları. Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ev Yönetimi Beslenme Anabilim Dalı, Ankara.
Kaya, P.S. (2015). Samsun İlinde, Çalışan ve Çalışmayan Kadınların, Evde Besin Hazırlama ve Hazır Gıda Tüketim Durumları. Turkish Journal of Family Medicine & Primary Care;9(1):1-5.
Koçak, H. (2005). Amasya İli Merkez İlçesi ve Köylerinde Yiyecek Hazırlama, Pişirme ve Saklama Uygulamaları. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ev Ekonomisi Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
Ötleş, S. ve Y. Atlı (1997). Karotenoidlerin İnsan Sağlığı Açısından Önemi. Mühendislik Bilimleri Dergisi 3 (1): 249-254.
Pekcan G. (2000). Türkiye’de Beslenme Sorunları ve Boyutları. http://www.saglikvakfi.org.tr/html/zyy.asp?id=3- 80 2009b adresinden 13.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Potter, J.D. (2005). Vegetables, fruit and cancer. http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(05)67077-8 adresinden 13.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Rakıcıoglu, N., Fidancı, G. ve Kıral, S. (2002). Sebze Ve Meyve Tüketimine Etki Eden Etmenlerin Saptanmasına Yönelik Bir Çalışma. Beslenme ve Diyet Dergisi, 31: 18-31.
Shigihara, M. Obara, T. Nagai, M. Sugawara, Y. Watanabe, T. Kakizaki, M. Nishino, Y. Kuriyama, S. and Tsuji, I. (2014). Consumption of fruits, vegetables, and seaweeds (sea vegetables) and pancreatic cancer risk: The Ohsaki Cohort Study. Cancer Epidemiology 38 (2014) 129–136.
Toprak, İ., Şentürk, Ş., Yüksel, B., Özer, H., Çakır, B. ve Engin Bideci, A. (2002). Toplumun Beslenmede Bilinçlendirilmesi. Saha Personeli İçin Toplum Beslenmesi Programı Eğitim Materyali. http://beslenme.gov.tr/content/files/yayinlar/kitaplar/diger_kitaplar/toplumun_beslenmede.pdf adresinden 13.07.2015 tarihinde erişilmiştir.
Tohill, B.C. (2004). Dietary Intake of Fruit and Vegetables and Management of Body Weight. Background Paper for the Joint FAO/WHO Workshop on Fruit and Vegetables for Health, Kobe, Japan.
Turan (Ömeroğlu), E. (1997). Antalya İli Merkez İlçede Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki Kadınların Yiyecek Hazırlama, Pişirme ve Saklamaları Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aile Ekonomisi ve Beslenme Anabilim Dalı, Ankara.
Türkan, C. (2010). Turizmde Beslenme İlkeleri ve Mönü Planlama. 5. Baskı. Sistem Ofset. Ankara.
Wang,Y. Li F. Wang, Z. Qiu,T. Shen, Y. and Wang M. (2015). Fruit and vegetable consumption and risk of lung cancer:A dose–response meta-analysis of prospective cohort studies. Lung Cancer 88 (2015) 124–130.
Uçar, A. ve Çakıroğlu, F.P. (2012). Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeye Sahip İlköğretim Öğrencilerinin Meyve Tüketimleri. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, ISSN: 2146-328X Sayfa: 91-103, Ankara.
Uzundikme, F. ve Çakıroğlu, F. P. (2007). Yaşlılıkta Sebze-Meyve Tüketimi. Ankara Üniversitesi Basımevi. Ankara.
Ünver, B. (1988). Sebzelerin Hazırlanması ve Pişirilmesi Sırasında Oluşan Vitamin Kayıpları. Gıda Dergisi 13:1 Ocak-Şubat s. 29-34.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
