Türk Mutfak Kültürüne Ait Kaynar (Lohusa) Şerbeti Üzerine Bir Değerlendirme (An Evaluation on Kaynar (Lohusa) Sherbet belonging toTurkish Cuisine Culture)

Authors

  • Melike ÖZKAN
  • Hatice Kübra ERÇETİN
  • Eda GÜNEŞ

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2019.473

Keywords:

Gastronomy, Culture, Turkish cuisine, Sherbet, Kaynar

Abstract

Turkish Cuisine, which has a rich structure with its traditional dishes and drinks, is one of the most important cuisines of the world. In this study, the culture, construction and presentation of the lohusa sherbet, also known as boiling syrup, was discussed. During the preparation process of the boiling syrup, all the methods used in the cooking process, service and storage; boiling of sugar and water, adding spices, cooking service methods and equipment; the differences in service methods of cooking equipment used in boys and girls are also mentioned. Because it has beneficial properties, it is more used and it is more important in our kitchen. In conclusion, Kaynar, one of the sherbet that has been forgotten to be forgotten in Turkish cuisine culture, is intended to contribute to the usage of Kaynar, the service of construction, the differences in the formation between the regions in terms of gastronomy.

References

Abdülaziz, B. (1995). Osmanlı Adet, Merasim ve Tabirleri; Toplum Hayatı, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.

Acıduman, A. ve İlgili, Ö. (2011). Erken Dönem Türkçe Tıp Yazmalarından Hacı Paşa’nın (Celalüddin Hızır) TeshîlAdlı Eserinde Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Üzerine Bir Ön Çalışma. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 54(4), 231-43.

Akgül, A. (1997). Baharatlar: Lezzet, Koku Ve Renk Dünyası. Gıda Sanayi Dergisi, 48, 27-34.

Akkor, Ö. (2013). Selçuklu Mutfağı, Alfa Basım-Yayın, İstanbul.

Akkor, Y.E. (2014). Gelenekten Evrensele Osmanlı Mutfağı, Alfa Basım-Yayım, İstanbul.

Aktaş, A. ve Özdemir, B. (2005). İçki Teknolojisi.Detay Yayıncılık, Ankara.

Aksoy, M. ve Sezgi, G. (2015). Gastronomi turizmi ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi gastronomik unsurları. Journal of TourismandGastronomyStudies, 3(3), 79-89.

Altuntaş, E. ve Erdoğan, M. (2017). Yenibahar (Pimentadioica L.) meyvesinin bazı fiziksel özelliklerinin belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 32(3), 316.

Avcıkurt, C. (2009). Turizm Sosyolojisi, Detay Yayıncılık, Ankara.

Büyükşalvarcı, A.,Şapcılar, M. C. ve Yılmaz, G. (2016). Yöresel Yemeklerin Turizm İşletmelerinde Kullanılma Durumu: Konya Örneği. Journal of TourismandGastronomyStudies, 4(4), 165, 181.

Çoban, Ö. ve Patır, B. (2010).Antioksidan etkili bazı bitki ve baharatların gıdalarda kullanımı. Gıda Teknolojileri Elektronik Dergisi, 5(2), 7-19.

Demirgül, F. (2018). Çadırdan SarayaTürk Mutfağı. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(1), 105.

Efendi, T. (2005). Osmanlı Mutfağı, Dönence Basım Yayım Hizmetleri, İstanbul.

Gürkan, O. T. (2001). Yöresel Türk Mutfağı, Yaylım Yayıncılık, 1. Baskı.

Gürson, O. veÖzçelikay, G. (2005).Tarçın'ın Tarih Boyunca ve Günümüzdeki Kullanımı. Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi OTAM, 18(18), 171-183.

Gürsoy, D., (2004), “Sarayda Mutfak Teşkilatı”, Tarihin Süzgecinde Mutfak Kültürüz, Oğlak Yayıncılık, Birinci Baskı, İstanbul. 100-101.

Haydaroğlu, İ. (2003). Osmanlı Saray Mutfağından Notlar, Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dil Bölümü Tarihleri Araştırmaları Dergisi, 22(34), 1-10.

Mary Işın, P. (2010). Osmanlı Mutfak Sözlüğü, Kitap Yayınevi, İstanbul.

Özdoğan, Y. (2008). Geleneksel Türk Mutfağında Şerbet, Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 3, Ankara, 1073.

Özönder, H. (2002). Mevlevi Dergâhlarında Mutfağın Önemi ve Ateş-Baz Makamı, Konya’dan Dünya’ya Mevlana ve Mevlevilik, Fsf Matbaacılık.

Özükan, B.,Özükan, N. veÖneş, M. (2002). 500 Yıllık Osmanlı Yemek Kültürü, Günümüze Uyarlanmış 99 Osmanlı Yemeği. Boyut Yayın Grubu, İstanbul.

Samancı, Ö. (2007).Kar, Şerbet ve Dondurma. Yemek ve Kültür Dergisi,Çiya Yayınları, 9, 146-150.

Sarıoğlan, M. veCevizkaya, G. (2016). Türk Mutfak Kültürü: Şerbetler. ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(14), 237-250.

Sezgin, A. C. (2017). TheImportance of TamarindSyrup in TurkishCuisineandContributiontoGastronomyTourism. Uluslararası Kırsal Turizm ve Kalkınma Dergisi, 1(1), 13-18.

Sürücüoğlu, M.S. (1997).Türk Mutfağında Şerbetlerin Yeri ve Önemi”, Anayurttan Atayurda Türk Dünyası, 4(11), 26-33.

Sürücüoğlu, M.S. ve Özçelik, A.Ö. (2005). Eski Türk besinleri ve yemekleri;Türk Mutfak Kültürü Üzerine Araştırmalar, Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayınları Yayın No: 34. Ankara. 36-38.

Yerasimos, M. (2010). 500 Yıllık Osmanlı Mutfağı, Boyut Yayıncılık, İstanbul.

Yılmaz, P. (2012).Menengiçten Şuruba: Gaziantep’te İçecek Kültürü. Folklor/Edebiyat Dergisi, (69), 25-39.

Yurdakul, E. (2017).Lohusa Şerbeti/ Şifa Çayı /Kaynar Tarifi. (Erişim Tarihi 25.02.2019). https://www.rumma.org/yemekler/icecekler/lohusa-serbeti-sifa-cayi-kaynar-tarifi.html/.

Published

02/08/2023

How to Cite

ÖZKAN, M., ERÇETİN, H. K., & GÜNEŞ, E. (2023). Türk Mutfak Kültürüne Ait Kaynar (Lohusa) Şerbeti Üzerine Bir Değerlendirme (An Evaluation on Kaynar (Lohusa) Sherbet belonging toTurkish Cuisine Culture). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 7(3), 2310–2320. https://doi.org/10.21325/jotags.2019.473

Most read articles by the same author(s)