Kültürel Kimlik Bağlamında Eskişehir Yöresel Mutfağının İncelenmesi (Analyzing the Local Cuisine of Eskisehir in the Context of Cultural Identity)

Authors

  • Gül Seray ŞİMŞEK
  • Zeynep ASLAN

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2023.1329

Keywords:

Eskisehir local cuisine, Cultural identity, Culinary culture

Abstract

The concept of local cuisine, which is being increasingly important nowadays, refers to the food and beverages produced by the local people of a region with cooking methods specific to the region. Local cuisine products, which are part of the immaterial cultural heritage, also reflect the cultural identity of the region. Destinations attract tourists by highlighting their local dishes and tourists willing to experience the culture of the region taste local flavors in this direction.  Eskisehir has a rich local cuisine with the effect of its migrant population. The aim of this study is to determine the level of local cuisine products in food and beverage businesses in Eskisehir. The population of the study consists of first-class restaurants operating in Eskisehir. A qualitative research method was utilized in the study and semi-structured interviews were conducted with a total of 12 first-class restaurants in Eskisehir. According to the results of the research, it was found that 9 restaurants do not include local dishes at all, while 3 restaurants include local food and beverages in their menus at a limited level. In the conclusion section, recommendations were made to the sector and academia.

References

Acar, M. Ş. (2009). Eskişehir Zaman, Mekân, İnsan. Ankara: Eskişehir Ticaret Odası Yayınları.

Akyüz, M. & Batman, O. (2017). Turizm Ürünü Olarak Kültürel Kimlik Boyutları. Avrasya Bilimler Akademisi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 281-295.

Aslan, Z., Güneren, E. & Çoban, G. (2014). Destinasyon Markalaşma sürecinde yöresel mutfağın rolü: Nevşehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2(4), 3-13.

Ateş, D. (2011). Türkiye'de kültürel kimlik farkındalığı yaratmada bir bilişim sistemi olarak sosyal ağların rolü: Manav Türkleri örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Au, N. & Law, R. (2002). Categorical classification of tourism dining. Annals of Tourism Research, 29(3), 819-833.

Ayaz, H. (2015). Kültürel Kimliklerin İfade Alanı Olarak Facebook’un Rolü: Eskişehir’de Yaşayan Karaçaylar Üzerine Bir İnceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Beşirli, H. (2010). Yemek, kültür ve kimlik. Milli Folklor, 22 (87), 159-169.

Beyhan, G. (2004). Kültürel Süreklilik ve Çağdaş Gereksinmeler Bağlamında Sürdürülebilir Turizm ve Kimlik Kavramsal Modeli: Pamukkale Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.

Birkök, C. (1994). Bilgi Sosyolojisi Işığında Kimlik Sorunu. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Büyükşalvarcı, A., Şapcılar, M. C. & Yılmaz, G. (2016). Yöresel yemeklerin turizm işletmelerinde kullanılma durumu: Konya örneği. Journal of Tourism And Gastronomy Studies, 4(4), 165, 181.

Chen, V. H. H. (2014). Kültürel Kimlik (Çev. Kenan Çetinkaya). Key Concepts in Intercultural Dialogue, 22, 1-2.

Çapar, G. & Yenipınar, U. (2016). Somut olmayan kültürel miras kaynağı olarak yöresel yiyeceklerin turizm endüstrisinde kullanılması. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4(1), 100-115.

Çelebi, M. & Orman, F. (2021). Veri Toplama Teknikleri. M. Çelebi (Ed.), Nitel Araştırma Yöntemleri içinde (142-165). Ankara: Pegem Akademi.

Deniz, T. & Atışman, E. (2017). Kayseri ilinin gastronomi turizmine yönelik bir SWOT analizi çalışması. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(3), 56-65.

Dündar Arıkan, A. (2017). Eskişehir’deki Yiyecek İçecek İşletmelerinin Menülerinde Eskişehir Mutfağının Yeri. Journal of Human Sciences, 14(2), 2061-2077.

Dündar Arıkan, A., Özkeşkek, M. & Yersüren, S. (2020). Otel restoranlarının menülerinde yöresel yemeklerin yeri: Eskişehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 1972-1992.

Erdem, Ö., Mızrak, M. & Kemer A. K. (2018). Yöresel yemeklerin bölge restoranlarında kullanılma durumu: Mengen örneği. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(1), 44-61.

Ergin, D. Y. (1991). Örnekleme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(3), 111-124.

Eskişehir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, (2023). Eskişehir’de Yemek Kültürü, https://eskisehir.ktb.gov.tr/TR-156622/eskisehir39de-yemek-kulturu.html, Erişim Tarihi: 13.04.2023.

Güldemir, O. & Işık, N. (2011, Kasım). Nevşehir Mutfak Kültürü ve Yemekleri. 1. Uluslararası Nevşehir Tarih ve Kültür Sempozyumu Cilt 6, Nevşehir, 151-176.

Güneş, G., Ülker, H. İ. & Karakoç, G. (2008, Nisan). Sürdürülebilir turizmde yöresel yemek kültürünün önemi. II. Ulusal Gastronomi Sempozyumu ve Sanatsal Etkinlikleri, Antalya.

Hall, S. (1994). Cultural identity and diaspora. P. Williams & L. Chrisman. (Ed.), Colonial Discourse and Post-colonial Theory (222-237). New York: Routledge.

Kaşlı, M., Cankül, D., Köz, E. N. & Ekici, A. (2015). Gastronomik miras ve sürdürülebilirlik: Eskişehir örneği. Eko-Gastronomi Dergisi, 1(2), 27-46.

Kılıç, A. Y., Kara, Ç., İleri, H.A., İleri, C. & Çelik-Öztürk, S. (2003). “Bir Ağız Ekmek” Eskişehir geleneksel yemek kültürü Cit I. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınevi.

Kızılırmak, İ., Albayrak, A. & Küçükali, S. (2014). Yöresel mutfağın kırsal turizm işletmelerinde uygulanması: Uzungöl örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 4(1), 75-83.

Kozak, M. (2018). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. (4. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.

Kösoğlu, N. (1997). Milli Kültür ve Kimlik (3. Baskı). İstanbul: Ötüken Yayınları.

Kurnaz, A. & İşlek, E. (2018). Yöresel yemeklerin restoranlar tarafından kullanımının değerlendirilmesi: Marmaris örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 8(1), 50-59.

Küçükyaman, M. A., Demir, Ş. Ş. & Bulgan, G. (2018). Mutfak şeflerinin yöresel ürünlere ilgisi: Isparta örneği. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(Ek.1), 86-103.

Küpeli, T. Ş. (2017). Yaratıcı ekonomide turizm sektörünün yeri: yaratıcı turizm faaliyetlerine yönelik bir değerlendirme. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 22-51.

Lopez, X. A. A. & Martin, B. G. (2006). Tourism and quality agrofood products: An opportunity for the Spanish countryside. Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, 97(2), 166-177.

Mil, B. & Denk, E. (2015). Erzurum yöresel ürünlerinin otel restoran menülerinde kullanım düzeyleri: Palandöken örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi. 5(2), 1-7.

Mora, N. (2008). Medya ve kültürel kimlik. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-14.

Okumus, B., Okumus, F. & McKercher, B. (2007). Incorporating local and international cuisines in the marketing of tourism destinations: The cases of Hong Kong and Turkey. Tourism Management, 28(1), 253-261.

Özel, G., Yıldız, F. & Akbaba, M. (2017). Yöresel yemeklerin restoran menülerinde yer alma düzeyinin belirlenmesi: Kilis mutfağı örneği. Kesit Akademi Dergisi (The Journal of Kesit Academy), 3(11), 351-364.

Pir, R. (2020). Yiyecek İçecek İşletmelerinde Mutfak Çalışanlarının Yöresel Mutfağa Hâkimiyetlerinin Araştırılması: Ordu İli Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Richards, G. (2002). Gastronomy: an essential ingrdient in tourism prdoduction and consumption?. A. Hjalager and G. Richards. (Ed.), Tourism and Gastronomy (3-21). New York & London: Routledge.

Saklı, B. A. (2021). İç Anadolu Bölgesi’nin Yöresel Mutfak Kültürü., H. S. Gök ve İ. Ünal. (Editörler), Temel Bilgilerle Yöresel Mutfaklar (Örnek Menü ve Reçeteler) içinde (225-262). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Şahin, C. (2011). Bir göçmen kenti olarak Eskişehir ve Eskişehir’in sosyo-kültürel yapısında tatar kimliği. İdealKent, 2(3), 220-243.

Şahin, M. C. (2012). Kültür. M. Macit (Ed.), Sosyal Antropoloji içinde (46-67). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.

Şengül, S. (2016). Yöresel Mutfak Tercihindeki Motivasyon Unsurlarının Destinasyonu Tekrar Tercih Etme ve Başkalarına Önerme Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Şengül, S. & Türkay, O. (2017). Türkiye’nin Yöresel Mutfakları. Ankara: Detay Yayıncılık.

Tezcan, M. (2000). Türk Yemek Antropolojisi Yazıları. Ankara: T. C. Kültür Bakanlığı Yayınları.

Toksöz, D. & Aras, S. (2016). Turistlerin seyahat motivasyonlarında yöresel mutfağın rolü. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4(1), 174-189.

Türk Dil Kurumu, (2022). https://sozluk.gov.tr/, Erişim Tarihi: 15.12. 2022.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2021). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (Onikinci baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldırım, O., Karaca, O. B. & Çakıcı, A. C. (2018). Yöresel yemeklere konaklama ve yiyecek içecek işletmelerinin menülerinde yer verilme durumu: Adana ve Mersin bölgesinde bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(4), 376-398.

Yurday, Y. İ. & Kıngır. S. (2022). İç Anadolu Bölgesi Mutfağı. M.Sarıışık ve G. Özbay. (Editörler), Ulusal Gastronomi ve Türk Mutfağı içinde (255-309). (2. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.

Yüncü, H. (2010). Sürdürülebilir Turizm Açısından Gastronomi Turizmi ve Perşembe Yaylası. 10. Aybastı-Kabataş Kurultay Kitabı, Ankara, 27-34.

Zağralı, E. & Akbaba, A. (2015). Turistlerin destinasyon seçiminde yöresel yemeklerin rolü: İzmir Yarımadası’nı ziyaret eden turistlerin görüşleri üzerine bir araştırma. Journal of Yaşar University, 10(40), 6633-6644.

Published

01/01/2024

How to Cite

ŞİMŞEK , G. S., & ASLAN , Z. (2024). Kültürel Kimlik Bağlamında Eskişehir Yöresel Mutfağının İncelenmesi (Analyzing the Local Cuisine of Eskisehir in the Context of Cultural Identity). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 11(4), 3011–3032. https://doi.org/10.21325/jotags.2023.1329

Most read articles by the same author(s)