Mardin’in UNESCO Yaratıcı Şehirler Ağında “Gastronomi Kenti” Olabilirliğine İlişkin Paydaş Görüşleri
Anahtar Kelimeler:
Gastronomi turizmi- Mardin- Yaratıcı şehirler ağıÖzet
Çalışma, Mardin’de turizm konusunda faaliyet gösteren kamu kurumları, akademi, sivil
toplum kuruluşları ve özel sektör temsilcilerinin katılımı ile yüz yüze görüşme tekniği
kullanılarak önceden hazırlanan 17 soru hakkında görüş ve bilgilerin alınması yöntemi ile
gerçekleştirilmiştir. Çalışma bulgularına göre; katılımcılar arasında Mardin mutfağının son
derece zengin olduğu, turizm faaliyetlerinin çeşitlendirilmesi kapsamında bu zenginliğin
ön plana çıkarılması konusunda bir fikir birliği bulunduğu, UNESCO-Yaratıcı Şehirler
Ağı konusunda sadece bir paydaşın detaylı bilgi sahibi olduğu, Mardin’de Gastronomi
turizmi konusundaki çalışmaların bireysel olarak yapılanlarla sınırlı olduğu, geniş
kapsamlı ve planlı ileriye yönelik çalışmaların yeterli olmadığı ve bu çalışmaları
yönlendirme konusunda bir kurum veya girişimin ön plana çıkmadığı bilgilerine
ulaşılmıştır. Mardin’de UNESCO-Yaratıcı Şehirler Ağı girişimine üye olarak ya da çeşitli
fon kaynakları ile yürütülecek çabalarla Gastronomi Turizmi alanında kısa sürede önemli
ilerleme sağlanmasına yönelik potansiyel bulunmakta olduğu ve bunun akademi ya da
ilgili kurum ve kuruluşları yönlendirebilecek bir kurum önderliğinde gerçekleştirilecek
planlamalar ile kısa sürede gerçekleştirilebileceği sonucuna varılmıştır.
Referanslar
Ajanovic, E. ve Çizel, B. (2015). UNESCO Yaratıcı Kentler Ağı ile Antalya kentinin değerlendirilmesi, Mediterranean Journal of Humanities, mjh.akdeniz.edu.trV/1, 2015, 1-16.
Birdir, K. ve Akgöl, Y. (2015). Gastronomi turizmi ve Türkiye’yi ziyaret eden yabancı turistlerin gastronomi deneyimlerinin değerlendirilmesi. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 3(2): 57-68.
Bucak, T.ve Aracı, Ü.E. (2013). Türkiye’de gastronomi turizmi üzerine genel bir değerlendirme, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16(30): 203-216.
Dinçel, İ. (2013). Mardin yemekleri Kitabı.Ankara.
Cem. Engin S. (2015) Mardin’de gastronomi meslek eğitiminin geliştirilmesi projesi, mezopotamya’nın yeryüzündeki gastro mirası Mardin mutfağı ve Mardin gastronomi dünyası.
Günal, V. (2005). Mardin ilinde kültürel turizm potansiyeli. Marmara Coğrafya Dergisi, 11:93-124.
Karahan M., Bal V. ve Çağatay U. (2013) Turizm potansiyelinin değerlendirilmesi ve gelişiminde yerel aktörlerin rolü: Gaziantep örneği. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 50 (578): 61-75.
Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü (2016). Tescilli Taşınmaz Kültür Varlıkları. http://www.kulturvarliklari.gov.tr/TR,44799/illere-gore-korunmasi-gerekli-tasinmaz-kultur-varligi-i-.html. Erişim Tarihi: 26 Temmuz 2016.
Mardin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2016). Sit alanları. http://www.mardinkulturturizm.gov.tr/TR,56532/sit alanlari.html. Erişim Tarihi: 26 Temmuz 2016.
Özaltaş Serçek, G., Serçek, S. (2015). Destinasyon markalaşmasında gastronomi turizmin yeri ve önemi. Journal of Tourism Theory and Research, 1 (1), 22-40.
Richards G. (2012). Food and tourism experience: major findings and policy orientations. In Dodd, D.(ed). Food and the tourism experience. OECD, Paris, pp. 13-46.
Richards G. (2002) Gastronomy: an essential ıngredient in tourism production and consumption. Hjalager, AM and Richards, G. (Ed.). In Tourism and Gastronomy. London: Routledge.
Seaton, A. V. ve Bennett, M. M. (1996). Marketing Tourism Products: Concepts, Issues, Cases. Oxford: Thomson Business.
Serçek, S. ve Özaltaş Serçek, G. (2016). Turist deneyimlerinin müşteri odaklı marka değerine etkisinin incelenmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 9 Sayı: 42, 1621-1629.
Serçek, S. (2011). Bütünleşik pazarlama iletişimi çerçevesinde Türkiye’de inanç turizminin geliştirilmesi (Mardin Örneği). Ankara: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Şahin, G.G. ve Ünver, G. (2015) Destinasyon pazarlama aracı olarak “gastronomi turizmi”: İstanbul’un gastronomi turizmi potansiyeli üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(2): 63-73.
Toprak L.(2015) Mardin ve yemek kültürü. Mardin Müzesi Yayınları. ISNB: 978-605-149-763-1.
TPE (Türk Patent Enstitüsü) (2016) http://www.tpe.gov.tr/TurkPatentEnstitusu/geographicalRegisteredList/. Erişim Tarihi: 26 Temmuz 2016.
Turizm Özel İhtisas Komisyonu Raporu (2014). T.C. Kalkınma Bakanlığı, Turizm Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara. ISBN 978-605-4667-59-8. YAYIN NO: KB: 2859- ÖİK: 713.
TURSAB (2016). TURSAB Gastronomi Turizmi Raporu. http://www.tursab.org.tr/dosya/12302/tursabgastronomi-turizmi-raporu_12302_3531549.pdf. Erişim Tarihi: 24 Temmuz 2016.
TURSAB, (2016). Turist Sayısı ve Turizm Geliri, http://www.tursab.org.tr/tr/turizm-verileri/istatistikler/turistsayisi-ve-turizm-geliri/2003-gelirsayi-ve-ortalama-harcama_68.html. Erişim Tarihi: 24 Temmuz 2016.
Türkiye Turizm Stratejisi 2023. (2007). T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Türkiye Turizm Stratejisi (2023) ve Türkiye Turizm Stratejisi Eylem Planı (2007-2013) Yayın No: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları3085 ISBN 978-975-17-3260-6
UNESCO (2016). Yaratıcı Şehirler Ağı, http://www.unesco.org.tr/?page=15:248:1:turkce
UNWTO (United Nations World Tourism Organization) (2016).UNWTO Annual Report 2015, UNWTO, Madrid.
Van Maanen, J. (1979). Reclaiming Qualitative Methods for Organizational Research: A Preface, Administrative Science Quarterly, 24: 520–526.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
