Konaklama İşletmeleri Yöneticilerinin Kriz Yönetim Becerileri ve Stratejileri (Crisis Management Skills and Strategies of Accommodation Businesses Executives)

Authors

  • Reha KILIÇHAN
  • Emine CANER

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2019.524

Keywords:

Crisis, Crisis management, Accommodation businesses

Abstract

This study aims to evaluate the crisis management skills and strategies of accommodation businesses executives and to contribute to the lack of study in the literature and to provide the practitioners with a resource showing the current situation. In this context, a questionnaire was used as a data collection tool and the questionnaires were applied to executives of accommodation businesses operating in Nevşehir province in Cappadocia region between 11-25 May 2019 by using purposive and convenience sampling methods. Data obtained from 202 questionnaires collected from 86 enterprises were analyzed with appropriate statistical analysis program. In this context, when the t test and ANOVA results were examined, it was found that the participants' crisis management skills differed in terms of education level, type of enterprise, position in the enterprise, total number of personnel of the enterprise, and presence or absence of crisis management plan prepared for possible crises in the enterprise. In addition, it was found that crisis management strategies showed significant differences in terms of education level, working time in the enterprise, working time in tourism sector and whether or not to experience crisis in the enterprise. As a result of the research, academic outputs and practical outputs have been discussed and suggestions for future research have been presented.

 

References

Akat, İ., G., Budak ve G. Budak. (1994). İşletme Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.

Akıncı, Z., M., Kayalar ve O. N. Demirel. (2012). “Konaklama İşletmelerinde Kriz Yönetimi: Yöneticilerin Kriz Yönetimi Yaklaşımına Yönelik Bir Uygulama”. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 49 (572), s. 79-99.

Aksu, A., ve S. Deveci. (2009). “İlk Öğretim Okul Yönetimi Müdürlerinin Kriz Yönetimi Becerileri”. e- Journal of New World Sciences Academy, 4 (2), s. 448-464.

Anderson, B. A. (2006). “Crisis Management in the Australian Tourism Industry: Preparedness, Personnel and Postscript”. Tourism Management, 27 (6), p. 1290-1297.

Avcı, N. ve D. Küçükusta. (2013). “Küresel Ekonomik Krizin Seyahat Acentalarına Etkileri ve Türkiye’de Kriz Yönetimi Uygulamaları”. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (4), s. 571-587.

Aytürk, N. (2015). Örgütsel ve Yönetsel Davranış, Ankara: Detay Yayıncılık.

Bahar, E., F. Kaya ve F. Keklik. (2009). “Konaklama Sektöründe Krizle Mücadele Stratejileri”. International Journal of Economic and Administrative Studies, 3 (6), s. 83-100.

Blake, A. ve M. T. Sinclair. (2003). “Tourism Crisis Management: US Response to September 11”. Annals of Tourism Research, 30 (4), p. 813-832.

Bulgan, G. ve M. Aktel. (2017). "Antalya’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Kriz Yönetimine Yönelik Bir Araştırma". Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 18, 2, s. 205-232.

Can, H. (1992). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Adım Yayınevi.

Can, H. (2005). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Çakmak, T. F. (2018). Turizm Endüstrisinde Kriz Yönetimi: Turist Rehberleri Üzerine Bir Alan Araştırması. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı. Doktora Tezi. İstanbul.

Çiftçi, G. (2015). Turizm İşletmelerinde Kriz Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Öğrenme ve İşletme Performansı Açısından Ampirik Olarak Analizi. Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Doktora Tezi. Tekirdağ.

Çivi, E. ve S. Nardalı. (2003). “Kriz yönetimi ve Tofaş”. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (2), s. 79-93.

Dalgıç, A. ve K. Birdir. (2017). “Konaklama İşletmelerinin Kriz Yönetimi Uygulamaları ve Beklentileri: Beş Yıldızlı Oteller Üzerine Bir Araştırma”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), s. 216-235.

Dinç, H. (2018). “Kriz Dönemlerinde Otelcilik”. International Journal of Latest Research in Humanities and Social Science. 1, s. 97-112.

Dinçer, Ö. (2003). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Beta Basım Yayın.

Emir, M., D. Arslantürk ve U. Sevim. (2011). “2008 Ekonomik Krizinin Gıda ve Tekstil Firmaları Üzerine Etkilerinin Finansal Oranlar Yardımıyla Analizi: İMKB’de Bir Uygulama”. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,13 (3), s. 1-24.

Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., and Tatham, R. L. (2013). Multivariate Data Analysis: Pearson Education Limited. Edinburgh Gate: Pearson Education Limited.

Israeli, A. A. ve A. Reichel. (2003). “Hospitality Crisis Management Practices: The Israeli Case”. International Journal of Hospitality Management, 22 (4), p. 353-372.

Israeli, A. A. (2007). “Crisis Management Practices in the Restaurant Industry”. International Journal of Hospitality Management, 26 (4), p. 807-823.

Israeli, A. A., M. Asad ve B. Kumar. (2011). “Hospitality Crisis Management Practices: The Case of Indian Luxury Hotels”. International Journal of Hospitality Management, 30 (2), p. 367-374.

Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayınları.

Kılıçdere, S. ve O. E. Çolakoğlu. (2017). “Seyahat Acentalarında Kriz Yönetimi Kapsamında 2016 Turizm Sezonunun Değerlendirilmesi”. Adnan Menderes Üniversitesi Journal of Travel and Tourism Research,(12), s. 19-45.

Kıyat, G. B. D. (2015). “Türkiye’de Gıda Sektöründe Kurum Kimliği ve Kriz İletişimi Yönetimi Üzerine Bir Araştırma”. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11 (43), s. 251-271.

Köroğlu, A. (2004). “Turizm İşletmelerinin Muhtemel Krizlere Yönelik Hazırlık Çalışmaları ve Seyahat Acentalarında Bir Uygulama”. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (12), s. 69-87.

Küçükaltan, D., Aydın Tükeltürk, Ş. ve Çiftçi, G. (2015). Otel İşletmelerinde Kriz Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.

OED (Oxford English Dictionary) (2019). URL: https://public.oed.com/search/ crisis/?post_type=any (Erişim Tarihi: Ekim 2018).

Okumuş, F. ve K. Karamustafa. (2005). “Impact of an Economic Crisis Evidence From Turkey”. Annals of Tourism Research, 32 (4), s. 942-961.

Okumuş, F., M. Altınay ve H. Araslı. (2005). “The Impact of Turkey's Economic Crisis of February 2001 on the Tourism Industry in Northern Cyprus”. Tourism Management, 26 (1), s. 95-104.

Perl, Y. ve A. A. Israeli. (2011). “Crisis Management in the Travel Agency Sector: A Case Study”. Journal of Vacation Marketing, 17 (2), p. 115-125.

Seymen, A. O., T. Bolat ve H. Çeken. (2004).“Turizm İşletmelerinde Krizler, Etkileri ve Krizden Çıkış: Kriz Yönetimi”. Verimlilik Dergisi, Milli Prodüktivite Merkezi Yayın, 2, s. 105-140.

T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2019). Tesis İstatistikleri. Web sayfası: https://yigm.ktb.gov.tr/TR-201131/tesis-istatistikleri.html (Erişim tarihi: Nisan 2019).

TDK (Türk Dil Kurumu) (2019). URL: https://sozluk.gov.tr/ (Erişim tarihi: Mart 2019).

Published

02/12/2023

How to Cite

KILIÇHAN, R., & CANER, E. (2023). Konaklama İşletmeleri Yöneticilerinin Kriz Yönetim Becerileri ve Stratejileri (Crisis Management Skills and Strategies of Accommodation Businesses Executives). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 7(4), 3202–3248. https://doi.org/10.21325/jotags.2019.524

Most read articles by the same author(s)