Boş Zaman Motivasyonu ve Davranışsal Niyet İlişkisinde Boş Zaman Tatminin Aracılık Etkisi (Mediating Effects of Leisure Satisfaction on the Relationship Between Leirsure Motivation and Behavioral Intention)
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2019.439Keywords:
Leirsure motivation, Behavioral intention, Leisure satisfaction, RecreationAbstract
Main purpose of this study is to determine the moderating role of recreational service quality in the relationships among leisure time motivation, leisure time satisfaction, and leisure time behavioral intention while also determining these relationships and to expand the literature which has a gap. A survey form which had been developed through a detailed literature review was used as the data collection tool. The research was conducted by applying the survey to 1665 domestic recreational visitors who participated in recreational activities available in the regions by visiting all ski centers in Turkey. Data collected through the research and hypotheses developed was analyzed through Structural Equation Modeling tests. It was determined that mediating role of leisure time satisfaction in the relationship between leisure time motivation and behavioral intention was partly supported.
References
Ağduman, F. (2017). Üniversite öğrencilerinin boş zaman motivasyon ve tatminlerinin incelenmesi Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Erzurum.
Akyıldız, M. (2013). Ciddi ve Kayıtsız Katılımcıların Kişilik Özellikleri ile Boş Zaman Tatmini ve Yaşam Tatmini Arasındaki İlişki. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Eskişehir.
Argan, M. (2007). Eğlence pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
Aydın, B. (2016). Restaurant image in social media: The case of Tripadvisor. Journal of Multidisciplinary Academic Tourism, 1(1), 13–30. https://doi.org/10.31822/jomat.287998
Beard, J., G, and Ragheb, M., G. (1980). Measuring Leisure Satisfaction. Journal of leisure Research, 12(1), 20-33.
Bezirgân, M. (2014). Destinasyon imajı, algılanan değer, aidiyet ve davranışsal niyetler arasındaki ilişkilerin belirlenmesi: Bir araştırma. Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Bülbül, H., Akın, M., Demirer, Ö. ve Doğan, İ. (2012). Türk bankacılık sektöründe hizmet kalitesinin müşteri tatmini ve tekrar satın alma niyeti üzerine etkisi: yapısal eşitlik modeli ile bir inceleme. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 13 (1), 28-40.
Chen, Y.C., Li, R.H., and Chen, S.H. (2013). Relationships among adolescents’leisure motivation, leisure involvement, and leisure satisfaction: A structural equation model. Social Indicators Research, 110(3), 1187-1199.
Çetinkaya, Ö. (2017). Kruvaziyer Turistlerinin Deneyimleri, Memnuniyetleri ve Davranışsal Niyetleri: İstanbul’da Örnek Bir Çalışma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 9 (2), 110-132.
Dalgıç, A., ve Birdir, K. (2015). Yayla Turizmine Katılan Turistlerin Seyahat Motivasyonları, Algılanan Değer, Tatmin Düzeyleri ve Sadakatleri Üzerine Bir Araştırma A Study on the Travel Motivations. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3, 17.
Dann, G. M. (1977). Anomie, ego-enhancement and tourism. Annals of tourism research, 4(4), 184-194.
Demir, N., ve Demir, C. (2006). Bireylerin Serbest Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler ile Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama. Ege Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
Driver, B. L. and Brown, P. J. (1975). A sociopsychological definition of recreation demand, with implications for recreation resource planning. In Assessing Demand for Outdoor Recreation. Washington, DC: National Academy of Sciences.
Driver, B. L. and Tocher, S. R. (1970). Toward a behavioral interpretation of recreation engagements with implications for planning. In B.L. Driver (Ed.), Elements of Outdoor Recreation Planning. Ann Arbor, MI: University Microfilms Mich.
Dursun, Y. ve Çerçi, U. M. (2004). Algılanan sağlık hizmeti kalitesi, algılanan değer, hasta tatmini ve davranışsal niyet ilişkileri üzerine bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (23).
Edington, C. R., Hanson, C. J. and Edington, S. R. (1992). Leisureprogramming: Concepts, trends, and Professional practice (2nd ed.). Dubuque, IA: Brown and Benchmark.
Eren, E. (2013). Yönetim ve organizasyon:(Çağdaş ve küresel yaklaşımlar). 11.Baskı. İstanbul, Beta.
Eruzun, C., (2017). Kadınların Spor Etkinliklerine Katılımlarının Boş Zaman Tatmini ve Yaşam Kalitesine Etkilerinin Araştırılması: B-Fit Spor Merkezleri Üyeleri Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Eskiler, E. ve Karataş, G. (2017). Sakarya Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman İlgilenimleri ile Davranışsal Niyetleri Arasındaki İlişkilerinin İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 10-24.
Fawcett, L. M., Garton, A. F., and Dandy, J. (2009). Role of motivation, self-efficacy and parent support in adolescent structured leisure activity participation. Australian Journal of Psychology, 61(3), 175-182.
Gruber, T , Öztüren, A , Güneren Özdemir, E . (2018). Product Improvement as a Tool for Competition in Austrian Ski Schools: The Case of Ski School Toni Gruber. Journal of Multidisciplinary Academic Tourism, 3 (2), 1-9. DOI: 10.31822/jomat.469586
Güler, H., (2017). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Boş Zaman Engellerinin Boş Zaman Motivasyonlarına Etkisinin Araştırılması (Bartın Üniversitesi Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Gürbüz, E., Büyükkeklik, A., Avcılar, M. Y. ve Toksari, M. (2008). Algılanan Hizmet Kalitesinin Tatmin ve Davranışsal Niyet Üzerine Etkisi: Niğde İlindeki Süpermarketler Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Ege Academic Review, 8(2), 785-812.
Hazar, A. (2003). Rekreasyon ve animasyon: rekreasyon ve animasyon teorisi, animasyon hizmetlerinin yönetimi, geleneksel kültür canlandırması, uygulamalı animasyon etkinlikleri. Ankara: Detay Yayınları.
Hou, J. J., Tu, H. H. J., and Yang, M. F. (2007). Agreeableness and leisure satisfaction in the context of online games. Social Behavior and Personality: An International Journal, 35(10), 1379-1384.
Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi.
Karaküçük, S. ve Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme. Ankara: Gazi Kitapevi.
Karaküçük, S., Kaya, S. ve Akgül, M., B., (2011). Rekreasyon Bilimi 2. Ankara: Gazi Kitapevi.
Karaküçük, S., ve Akgül, B. M. (2016). Ekorekreasyon rekreasyon ve çevre. Ankara: Gazi Kitapevi.
Karcıoğlu, F., Timiroğlu, K., ve Çınar, O. (2009). Örgütsel iletişim ve iş tatmini ilişkisi bir uygulama. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi-Yönetim.
Keskin A., (2000). Motivasyon ve Dikkatli Öğrenme Üzerine, İstanbul: Nobel Yayınları.
Kitapçı, H., Yıldırım, A., ve Çömlek, O. (2011). Grönross Modeline Göre Bankacılıkta Hizmet Kalitesinin Müşteri Memnuniyeti, Sadakati ve Davranışsal Niyete Etkisi. Balıkesir University Journal of Social Sciences Institute, 14(26).
Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York: The Guilford.
Knopf, R. C, Driver, B. L. and Bassett, J. R. (1973). Motivations for fishing. In Transactions of the 28th North American Wildlife and Natural Resources Conference (pp. 191-204). Wash., DC: Wildlife Management Institute.
Koçel, T. (2015). İşletme Yöneticiliği (Yönetim ve Organizasyon, Organizasyonlarda Davranış, Klasik-Modern-Çağdaş ve Güncel Yaklaşımlar) 16. Baskı. İstanbul: Beta Yayınları.
Kovacs, A. (2007). The Leisure Personality: Relationships Between Personality, Leisure Satisfaction, And Life Satisfaction, Phd. Thesis, Indiana University School of Health, Indiana.
Kurgun, O. A. (2013). Örgütsel Davranış. Ankara: Detay Yayıncılık.
Lin, J. S. C. and Hsieh, P. L. (2007). The İnfluence of Technology Readiness on Satisfaction and Behavioral İntentions Toward Self-Service Technologies.Computers in Human Behavior, 23(3), 1597-1615.
Liu, C., Marchewka, J. T., Lu, J., and Yu, C. S. (2005). Beyond Concern: A Privacy- Trust-behavioral Intention Model of Electronic Commerce. Information & Management, 42, 289-304.
Lundy, O., and Cowling, A., (1996). Strategic Human Resource Strategy, London: Routledge Publishing.
Madrigal R., (2006). Measuring the Multidimensional Nature of Sporting Event Performance Consumption. Journal of Leisure Research; 38(3): 267- 292.
Mieczkowski, Z. (1990). World Trends in Tourism and Recreation. New York: Peter Lang Publishing.
Özdevecioğlu, M., ve Yalçın, Y. (2010). Spor tatmininin sporcularin stres ve saldirganlik düzeyleri üzerindeki etkisi. Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1).
Öztürk, Z. Dündar, H. (2003). “Örgütsel Motivasyon ve Kamu Çalışanlarını Motive Eden Faktörler”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), s.s. 57-67.
Robbins, S. P. (2001). Organisational behaviour: global and Southern African perspectives. Pearson South Africa.
Ross, E. L. D., and Iso-Ahola, S. E. (1991). Sightseeing tourists' motivation and satisfaction. Annals of tourism research, 18(2), 226-237.
Rycroft, C. (1989). Psikanaliz sözlüğü. (Çev. Doç. Dr. M. Sağman Kayatekin). İstanbul: Ara Yayınevi.
Sevil, T., (2015). Terapatik Rekreasyonel Aktivitelere Katılımın Yaşlıların Algıladıkları Boş Zaman Tatmini, Yaşam Tatmini ve Yaşam Kalitesine Etkisi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Eskişehir.
Sığrı, Ü., ve Gürbüz, S. (2014). Örgütsel davranış. İstanbul: Beta Yayınları.
Snepenger, D., King, J., Marshall, E., and Uysal, M. (2006). Modeling Iso-Ahola’s motivation theory in the tourism context. Journal of Travel Research, 45(2), 140- 149.
Sökmen, A. (2013). Örgütsel Davranış. Detay Yayıncılık, Ankara.
Torkildsen, G. (1992). Leisure and Recreation Management, 3. Edition, London.
Trust-behavioral Intention Model of Electronic Commerce. Information & Management, 42, 289-304.
Varinli, İ. (2004). Hizmet kalitesi, değer, hasta tatmini ve davranışsal niyetler arasındaki ilişki: Kayseri’de poliklinik hastalarına yönelik bir araştırma. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 33-52.
Yetim, G., (2014). Boş Zaman İlgileniminin Boş Zaman Tatmini ve Sadakati Üzerine Etkisi: Eskişehir’deki Fitness Merkezleri Üzerine Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Eskişehir.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.