Evaluation of Geographical Indication Products in Turkey within the Scope of Destination Branding
Keywords:
Geographical indication, Protection, Destination brandingAbstract
This research; are mainly included in the scope of Industrial Property Rights, and they have been prepared with the aim of evaluating geographical indication products which are differentiated from similar ones and expressed as local products owed to the locality where they originated, within the scope of establishing a destination branding. In accordance with this purpose; research data collected through qualitative research techniques through a document review and 336 geographically indication products were examined as of April 2018, including 111 designation of origin and 225 geographical signs registered were analyzed by content analysis method in accordance with the report published by the Turkish Patent and Trademark Association. Research is important to provide current data on the quantity and quality of geographical indication products in Turkey and to give an opinion regarding the availability of the destination branding. When the products of geographical indication registration documents examined cities with a maximum registration of geographical indications in Turkey are listed as Şanlıurfa, Gaziantep and İzmir. In addition, the chambers of trade and industry are among the legal entities that have registered geographical indications
References
Akkaya E. (1999). Marka İmajı Bileşenleri, Otomobil Sektöründe Bir Uygulama. 4.Ulusal Pazarlama Kongresi,18-20 Kasım, Hatay.
Avcıkurt C. (2004). Ülke İmajı ve Turizm İlişkisi – Türkiye Örneği. Hafta Sonu Turizm Konferansı IX – Turistik Yerlerin (Destinasyonların) Pazarlanması, 17-19 Ekim, Nevşehir, Erciyes Üniversitesi, 1-17.
Atay L. (2003). Turistik Destinasyon Pazarlaması ve Bir Alan Uygulaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm ve Otel İşletmeciliği Ana Bilim Dalı, İzmir.
Baloglu, Ş. & McCleary, K.W. (1999). A Model of Destination Image Formation. Annals of Tourism Research, 26 (4), 868-897.
Bardakoğlu, Ö. & Pala, T. (2009). Destinasyon Pazarlamasında Örgütlenme, 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara: Detay Yayıncılık.
Buhalis, D. (2000). Marketing The Competitive Destination Of The Future. Tourism Management, 21, 97-116.
Cai, L. A. (2002). Cooperative Branding For Rural Destinations. Annals of Tourism Research, 29 (3),, 720-742.
Çukur, F. & Çukur, T. (2017). Coğrafi İşaretli Ürünlerin Kırsal Kalkınma Açısından Değerlendirilmesi: Muğla İl Örneği. Tarım Ekonomisi Dergisi, 23 (2), 187-194.
Elitok B. (2003). Hadi Markalaşalım. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Giritlioğlu, İ. & Avcıkurt, C. (2010). Şehirlerin Turistik Bir Ürün Olarak Pazarlanması, Örnek Şehirler ve Türkiye'deki Şehirler Üzerine Öneriler (Derlemeden Oluşmuş Bir Uygulama). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,74-89.
Gökovalı, U. (2007). Coğrafi İşaretler ve Ekonomik Etkileri: Türkiye Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21 (2). 141-160.
Hacıoğlu, N. (1992). Dış Tanıtım ve Örgütleme Modeli, Turizm Yıllığı, 124-130.
Hannam, K. (2004). Tourism and Development II: Marketing Destinations, Experiences and Crises. Progress in Development Studies, 4 (3),256-263.
Hanlan J. & Kelly S. (2005). Image Formation, Information Sources And An Iconic Australian Tourist Destination. Journal Of Vacational Marketing, 11, 163-177.
Hosany, S., Ekinci, Y. & Uysal, M. (2006). Destination Image and Destination Personality: An Application Of Branding Theories To Tourism Places. Journal of Business Research, 59, 638-642.
Kan, M. & Gülçubuk, B. (2008). Kırsal Ekonominin Canlanmasında ve Yerel Sahiplenmede Coğrafi İşaretler. Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (2). 57-66 .
Kırdar Y. (2007). Marka Stratejilerinin Oluşturulması ve Coca-Cola Örneği. Review Of Social, Economic & Business Studies 3 (4), 233–250.
Kızıltepe, H. (2005). Türk Coğrafi İşaretler Mevzuatı, AB Mevzuatı İle Mukayesesi ve Bazı Önemli Ülkelerdeki Coğrafi İşaretler Mevzuatı, Türk Patent Enstitüsü Uzmanlık Tezi, Ankara.
Oppermann, M. (2000). Tourism Destination Loyalty, Journal of Travel Research, 39 (1). 78-84.
Orhan, A. (2010). Yerel Değerlerin Turizm Ürününe Dönüştürülmesinde “Coğrafi İşaretlerin” Kullanımı: İzmit Pişmaniyesi Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21 (2) ,243-254.
Özdemir, G. (2008). Destinasyon Pazarlaması. , Ankara: Detay Yayıncılık.
Özdemir, M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntem Bilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,11(1), 323-343.
Pike, S. & Ryan, C. (2004). Destination Positioning Analysis Through a Comparison of Cognative, Affective, and Conative Perceptions. Journal of Travel Research. 333-342.
Taşçı, A. (2007). Destinasyon Markası Geliştirmede Gerekli Ön Koşullar. Palma de Mallorca İspanya: KTB Tanıtma Müdürlüğü.
Tekeli, H. (2001). Turizm Pazarlaması ve Planlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
Uztuğ, F. (1999). Siyasal Marka: Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı. Ankara: MediaCat Yayınları
Yıldız, B. (2008). Ticaretle Bağlantılı Fikri Mülkiyet Hakları Sözleşmesi’nde (TRIPs’DE) Coğrafi İşaretlere İlişkin Düzenlemeler, Ankara Barosu, FMR,
Yılmaz, Y. & Çizel, B. (2000). Türk Turizminde Günü Kurtarmak Değil Marka Yaratmak, Türkiye Turizm Araştırma Enstitüsü, 1.Ulusal Türkiye Sempozyumu Tebliğ Kitapçığı.
Coğrafi İşaretler ve Geleneksel Ürün Adları, (2018). http://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/resources/temp/6B3F914C-E72C-437C-8A30-F50C51DE0A23.pdf. Erişim tarihi: 29.04.2018.
GAP, TEYAP, (2017). Tarımsal Eğitim ve Yayım Projesi, T.C. Kalkınma Bakanlığı GAP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı. WIPO (2003). http://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/geographicalList/. Erişim tarihi: 22.04.2018.
Türkiye’de Bulunan 336 adet Tescilli Coğrafi İşaretli Ürün (2018). http://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/geographicalRegisteredList/. Erişim tarihi: 29.04.2018.
Sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Bu KHK 22/12/2016 tarihli ve 6769 sayılı Kanunun 191 inci maddesiyle yürürlükten kaldırılmıştır. Ancak 6769 sayılı Kanunun geçici maddeleri gereğince mülga KHK’nin bazı hükümlerin uygulanmasına devam edileceğinden uygulayıcıya kolaylık sağlamak amacıyla 555 sayılı KHK sistemde korunmuştur. Sınai Mülkiyet Kanunu, Kanun Numarası: 6769 Kabul Tarihi: 22/12/2016.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
