Potential and Marketability of Ecological Agriculture Tourism in Thrace Region
Keywords:
Ecological agriculture tourism, Marketing, Thrace region, TourismAbstract
Ecological agriculture which consists of the controlled and certified agricultural production without including chemicals at every stage from production to consumption process; aims to protect the plant, animal and human health without polluting the soil, water and air. As people gain healthy eating awareness and habits, the emphasis for the environmental protection has increased and people turn into ecological agriculture products. The relationship between agriculture and tourism affected by the environmental consciousness generated ecotourism and ecological agriculture tourism concepts which include ecological agriculture products. The improvement of the ecological agriculture tourism is significant and necessary as it protects nature, supports the production and consumption of ecological products, decreases the damages due to tourism facilities, and supports both local and international developments. Grounded on this, Thrace region is an important candidate destination for ecological agriculture tourism by means of fertile soils and ecotourism opportunities. In this study, national and international studies examining the relationship between ecological agriculture and tourism are investigated and presented. In this vein, this study concluded that Thrace Region has many appropriate fields regarding ecological agriculture products and in the light of the ecotourism potential of the region, the applicability of the ecological agriculture tourism in Thrace Region and marketing opportunities are highlighted with in-depth information. In this regard, suggestions and implementations are offered for further research.
References
Ahmadova, S. ve Akova, O. (2016). Türkiye’de Organik Ekoturizm Çiftlikleri Üzerine Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1): 14-29.
Akdeniz Bahçesi (2009). Ekoturizm & Organik Tarım, http://www.akdenizbahcesi.com/, Erişim Tarihi: 04.05.2017.
Arabska, E. (2014). Marketing Strategies in Organic Production in Bulgaria. Discourse Journal of Agriculture and Food Sciences, 2(2): 76-84.
Aslan, H. ve Olgun, A. (2012). Türkiye’de Organik Tarım ve Organik Tarıma Verilen Desteklemeler. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 29(1), 1-12.
Ataseven, Y. ve Güneş, E. (2008). Türkiye’de İşlenmiş Organik Tarım Ürünleri Üretimi ve Ticaretindeki Gelişmeler. U.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2): 25-33.
Balaban, Y. (2014). Organik Tarım. Ankara: Elma Yayınevi.
Bozcaada Ataol Çiftliği (2002). http://ataolciftligi.com/ciftlik/bozcaada-ataol-ciftligi-hakkinda, Erişim Tarihi: 04.05.2017.
Bulut, Y. ve Akpınar, E. (2010). Ülkemizde Alternatif Turizm Bir Dalı Olan Eko Turizmi Çeşitlerinin Bölgelere Göre Dağılımı ve Uygulama Alanları. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, 4: 1575-1594.
Choo, H. ve Jamal T. (2009). Tourism on Organic Farms in South Korea: A New Form of Ecotourism. Journal of Sustainable Tourism, 17(4): 431-454.
Çeltek, E. (2014).Çiftlik Turizminde Ürün Geliştirme: Ekolojik Tarım Turizmi Çiftlikleri Üzerine Bir İnceleme. Uluslararası Hakemli Beşeri ve Akademik Bilimler Dergisi, 3(8): 90-114.
Çıkın, A., Çeken, H. ve Uçar, M. (2009). Turizmin Tarım Sektörüne Etkisi, Agro-Turizm ve Ekonomik Sonuçları. Tarım Ekonomisi Dergisi, 15(1): 1-8.
Demiryürek, K. (2011). Organik Tarım Kavramı ve Organik Tarımın Dünya ve Türkiye’deki Durumu. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1): 27-36.
Er, C. (2009). Organik Tarım Bakımından Türkiye’nin Potansiyeli, Bugünkü Durumu ve Geleceği. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
Ersun, N. ve Arslan, K. (2010). Türkiye’de Organik Tarım ve İyi Tarım Uygulamaları. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
Gıda Hattı (2016). Türkiye’de Organik Tarımın Bilançosu, https://www.gidahatti.com/turkiyede-organik-tariminbilancosu-70957/, Erişim Tarihi: 04.05.2017.
Gülsoy, S. ve Özkan, K. (2008). Tür Çeşitliliğinin Ekolojik Açıdan Önemi ve Kullanılan Bazı İndisler. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A (1): 168-178.
Güven, S. ve Pekmezci, P. (2015) Tüketicilerin ‘Organik Ürünlere Bakışı ve Tüketicileri Organik Ürünlere Yönlendiren Motivasyonlar, http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/?page=makaleler, (Erişim: 24.04.2017).
http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR,9854/sinir-giris-cikis-istatistikleri.html, Erişim Tarihi: 28.06 2017.
İnci, H., Karakaya, E. ve Şengül, Y. A. (2017). Organik Ürün Tüketimini Etkileyen Faktörler (Diyarbakır İli Örneği). KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 20(2): 137-147.
İpek, S. ve Çil, Y. (2010). Uluslararası Ticari Boyutuyla Organik Tarım ve Devlet Destekleri. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5(1): 135-162.
Karaer, F. ve Gürlük, S. (2003). Gelişmekte Olan Ülkelerde Tarım-Çevre-Ekonomi Etkileşimi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(2): 197-206.
Kazdagiekoturizm.com (2013). http://kazdagiekoturizm.com/project/kazdaglari-dedetepe-ekolojik-ciftligi/, Erişim Tarihi: 04.05.2017.
Kılıç, B. ve Kurnaz, A. (2010). Alternatif Turizm ve Ürün Çeşitliliği Oluşturmada Ekolojik Çiftlikler: Pastoral Vadi Örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4): 39-56
Life @ Farm (2016). http://www.lifeatfarm.com/about-lifeatfarm/, Erişim Tarihi: 21.06.2017. Mango Meadovs. World’s Agricultural Theme Park, http://mangomeadows.in/, Erişim Tarihi: 21.06.2017.
Marangoz, M. (2008). Organik Ürünlerin Pazarlanması. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Merdan, K. (2014). Türkiye’de Organik Tarımın Ekonomik Analizi: Doğu Karadeniz Uygulaması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Erzurum.
Muslu, Y. (2000). Ekoloji ve Çevre Sorunları. İstanbul: Aktif Yayınevi.
Nardallı, S. (2010). Organik Ürünlerin Pazarlanması ve Etik Sorunlar. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
Narköy. Ekolojik Otel ve Eğitim Merkezi, http://www.narkoy.com/hakkinda/, Erişim Tarihi: 04.05.2017.
Odum, P. ve Barrett, G. W. (2008). Ekoloji’nin Temel İlkeleri, çev. Kani Işık. Ankara: Palme Yayıncılık.
Okuyucu, R. B. ve Okuyucu, F. (2006). Çayır-Meralarda Organik Tarım Uygulamaları ve Yararları. Hayvansal Üretim, 47(1): 54-61.
Oruç, M. C., Dalgın, T. ve Çeken, H. (2015). Tarım Turizmi ve Uygulama Modelleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 5 (2): 40-45.
Özer, M. A. (2001). Derin Ekoloji. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 10(4): 61-79.
Öztürk, D. ve İslam, A. (2014). Türkiye’de Organik Ürünlerin Pazarlanması. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1: 75-94.
Pastoral Vadi Yaşam Çiftliği. Ekolojik Tarım Turizmi, http://www.pastoralvadi.com/, Erişim Tarihi: 8 Kasım
Sarıkaya, N. (2007). Organik Ürün Tüketimini Etkileyen Faktörler ve Tutumlar Üzerine Bir Saha Çalışması. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(14) : 110-125.
Selvi, S. M. ve Demirer, D. (2012). Ekolojik Tatil Çiftliklerinin TATUTA Projesi Deneyimine İlişkin Örnek Olay İncelemesi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 23(2): 187-202.
Sevgi, O. (2015). Ecology Teriminin Türkçe Karşılıkları Üzerine Bir Değerlendirme. Avrasya Terim Dergisi, 3(1): 27 – 46.
T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. Organik Tarım, (http://www.tarim.gov.tr/Konular/BitkiselUretim/Organik-Tarim/Urunlerinin-Ithalat-Ve-Ihracati, Erişim Tarihi: 20.04.2017.
TDK (2006). Ekoloji, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=EKOLOJ%C4%B0, Erişim Tarihi: 8 Kasım 2016.
Türe, C. (2013). Ekoloji ve Çevre İçin Temel Kavramlar. İçinde: C. Türe ve A. Çiçek (Der.), Ekoloji ve Turizm, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, ss. 2-21.
Türkiye Turizm Stratejisi 2023 (2007). Kültür ve Turizm Bakanlığı Ankara, s. 60.
Türkiyeturizm.com (2017). Bahçe Çapalayarak Tatil Yapılıyor, http://www.turkiyeturizm.com/news_print.php?id=11163, Erişim Tarihi: 04.05.2017.
Uğurlu, K. (2014). Organic Tourism As A Tool To Raise Healty Tourism Destinations: An Investigation in Turkey. Aprastract, 8(4): 69-76.
Ustaahmetoğlu, E. ve Toklu, T. İ. (2015). Organik Gıda Satın Alma Niyetinde Tutum, Sağlık Bilinci ve Gıda Güvenliğinin Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(1): 197-211.
Yamamoto, D. ve Engelsted, A. K. (2014). World Wide Opportunities on Organic Farms (WWOOF) in the United States: Locations and Motivations of Volunteer Tourism Host Farms. Journal of Sustainable Tourism, 22(6): 264-282.
Yavaş, İ. Ve Akgül, N. M. (2015).Organik Tarım ve Ege Bölgesinde Faaliyet Gösteren Ticari Firmaların Potansiyeli. Tralleis Elektronik Dergisi, 4: 26-37.
Yılmaz, Ö. ve Yücel, E. G. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma Sürecinde Türkiye’nin Tarımda Yaşadığı Dönüşüm. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1): 179-199.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
