A Study on Attitude and Perceptions of the Local People in Trabzon Towards Ecotourism
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2021.896Keywords:
Tourism, Ecotourism, Trabzon, Local peopleAbstract
As the desires and needs of individuals are growing, so the significance of ecotourism is becoming more prominent. Ecotourism, which is one of the cornerstones of the sustainability of natural resources in the tourism sector, supports the relationship between natural areas, local people, and tourism, and thus it is a concept that can help to ensure natural and cultural values are used without damage and to strike the balance between conservation and development. The purpose of the study is to determine the awareness of the local people in Trabzon and evaluate their attitudes towards ecotourism. The data regarding the research has been obtained by the survey method and the population of the study is the local people of Trabzon. The results of the research determine that the local people living in Trabzon have a positive attitude towards the economic, socio-cultural, and environmental development of ecotourism.
References
Black, R., & Crabtree, A (2007). Setting the context: quality in ecotourism. R., Black, & A. Crabtree (Eds.), In: Quality assurance and certification in ecotourism. pp. (1-16). CABI Publishing.
Blamey, R. (2001). Principles of Ecotourism, D. Weaver, (Ed), In: The Encyclopedia of Ecotourism, CABI Publishing.
Çalışkan, A. (2020). Hatay’ın ekoturizm potansiyeli ve yerel halkın ekoturizme bakış açısı (Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Çavuş, A., & Zere, S. (2021). Local people's perception of ecotourism: the case of Giresun province. International Journal of Geography and Geography Education, 43, 173-192.
Çevirgen, A. (2003). Sürdürülebilir turizm kapsamında ekoturizm ve Edremit yöresi için bir model önerisi (Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Demir, C., & Çevirgen, A. (2006). Ekoturizm yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Dinç, A., & Karakök, H. (2021). Türkiye’de ekoturizm alanında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi (2000-2020). Journal of Humanities and Tourism Research, 11(1), 241-255.
Dodds, R. (2008) “Quality Assurance and Certification in Ecotourism”. Annals of Tourism Research. (35)3, pp.838-840.
Goodwin, H. (1996). In Pursuit of Ecotourism. Biodiversity and Conservation, (5)3, pp. 271-291.
Kahraman, N., & Türkay, O. (2014). Turizm ve Çevre. Ankara: Detay Yayıncılık.
Kavak, M. (2005). Edremit körfezi kuzey kıyılarında yerel halkın ekoturizme yönelik bilinç algısı ve (Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Kaya, F., & Yıldırım, G. (2020). Ekoturizm potansiyeli açısından Doğu Karadeniz Bölgesi’nin değerlendirilmesi. Tourism and Recreation. 2(1), 125-133.
Kement, Ü. (2019). Ekoturizm faaliyetlerine katılan bireylerin değer inanç norm teorisi kapsamında çevre dostu davranışlarının açıklanması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. (18)72, 2182-2195.
Kızılırmak, İ., Kaya, F., Yıldız, S., & Kurtulay, Z. (2017). Yerel paydaşların ekoturizme yönelik yaklaşımları: Erzincan destinasyonu örneği. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Özel Sayı IV. 189-202.
Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30, pp. 607-610.
Nayir, O. (2009). Isparta yöresi korunan doğal alanlarında ekoturizm talep ve eğilimlerinin belirlenmesi (Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Öztürk, Y., & Yazıcıoğlu, İ. (2002). Gelişmekte olan ülkeler için alternatif turizm faaliyetleri üzerine teorik bir çalışma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi. 2(10), 183-195.
Taş, S., & Karaman, S. (2015). Ekoturizm kapsamında trabzon ilinin değerlendirilmesine yönelik (Yerli Ziyaretçiler Üzerine) bir araştırma. Doğu Karadeniz Bölgesi Sürdürülebilir Turizm Kongresi. 746-760.
TIES (2019). “Our Mission”, https://ecotourism.org/our-mission/ 17.11.2019
Trabzon Tabiat Turizmi Master Planı 2016-2019 (2016). Alındığı uzantı: http://trabzon.ormansu.gov.tr/Trabzon/Files/masterplan.pdf. Date of access: 06.04.2020.
TUİK (2020). Yıllara Göre İl Nüfusları. Alındığı uzantı: http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist Date of access: 7.04.2020.
Turpcu, E., & Çelikkanat Paslı, N. (2019). Ekoturizmin etkileri ve destinasyon aidiyeti arasındaki ilişkinin analizi: Giresun ili örneği. Journal of Recreation and Tourism Research. 6(4), 412-424.
TÜRSAB (2020). Turistik Tesis ve İşletmeler, Alındığı uzantı: https://www.tursab.org.tr/istatistikler/turistik-tesis-isletmeler. Date of access: 07.04.2020.
Ünlü, H., & Erbaş, A. (2021). Trabzon’da otel yöneticilerinin eko turizm hakkındaki görüşleri. AHBVÜ Turizm Fakültesi Dergisi, 24 (1), 142-160.
Wearing, S. (2001). Exploring Socio-Cultural Impacts on Local Communities, D. Weaver (Ed), The Encyclopedia of Ecotourism, CABI Publishing,
Yüksel, A., & Yüksel, F. (2004). Turizmde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Turhan Kitabevi.
Zaman, M., Şahin, İ.F., & Birinci, S. (2011). Çal mağarası (Düzköy-Trabzon) ve ekoturizm potansiyeli açısından önemi. Doğu Coğrafya Dergisi. 16(26). 1-23.
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
