Turizm Tanıtımında Gastronomik Değer Vurgusu: Unesco Gastronomi Şehirleri Örneği (Gastronomic Value Emphasis in Tourism Promotion: The Example of Unesco Gastronomy Cities)
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2018.342Anahtar Kelimeler:
Unesco- Gastronomi şehri- E-pazarlama- Web siteleriÖzet
Unesco Yaratıcı Şehirler Ağı kapsamında dünya genelinde 26 şehir Gastronomi Şehri unvanı almıştır. Bu unvan özellikle gastronomi turizmi ve turistleri için tercih sebebi olabilecek önemli bir unvandır. Bu araştırma gastronomi şehri unvanı alan şehirlerin, bu unvanı resmi web sitelerinde tanıtım ve pazarlama aracı olarak kullanıp kullanmadıklarına odaklanmaktadır. Bu kapsamda ilgili şehirlerin web siteleri içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Sonuçlar incelendiğinde, şehirlerinin çoğunluğunun web sitelerinin ana sayfasında Unesco vurgusu yapmadığı, konuyla ilgili Unesco resmi logosu ve gastronomi şehri logosu gibi temaları kullanmadığı ayrıca gastronomi turizmi ve ziyaretçilerine yönelik bilgilendirme yapmadığı, incelenen 23 şehrin resmi web sitesinden sadece bir tanesinde gastronomi rotası ve haritasının bulunduğu görülmüştür.
Referanslar
Akın, A. G. N., & Bostancı, A. G. B. (2017). Unesco yaratıcı şehirler ağı kapsamında gaziantep: mevcut raporlar bağlamında bir değerlendirme. Sustainable Development, 8(19), 110-124.
Aslan, H. (2010). Gastronomi turizminin turizm eğitimi programlarındaki yeri ve önemi: bir uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Bekar ve Kılınç, (2014). Turistlerin gelir düzeylerine göre destinasyondaki gastronomi turizmi etkinliklerine katılımları. International journal of social and economic sciences 4 (1), s. 19-26.
Berelson, B. (1952). Content analysis in communication research. New York, NY, US: Free Press.
Burgucu, Z. (2013). Tanıtım faaliyetlerinin turizm hareketlerine etkisi ve Fethiye ilçesi örneği. Yüksek Lisans Tezi Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Cömert, M. ve Özkaya F. D. (2014). Gastronomi turizminde Türk mutfağının önemi. Journal of tourism and gastronomy studies, 2/2, s. 62-66.
Çevik, S. ve Saçılık, M. Y. (2011). Destinasyonun rekabet avantajı elde etmesinde gastronomi turizminin rolü: Erdek örneği. 12. Ulusal Turizm Kongresi, Düzce, s. 503-515
Çokişler, N., Türker, A. (2015). Mutfak kültürünün turizm ürünü olarak kullanım etkinliğinin incelenmesi: Ayder turizm merkezi örneği. GÜSBEED, 6(14), s. 122-136.
Filiposki, O., Metodijeski, D., Taskov, N. ve Mitreva, E. (2017). Gastronomic tourism is much more than gastronomy: the case of the republic of Macedonia. Proceedings of the 3rd International scientific and professional conference the challenges of today: Sustainable coastal and maritime tourism. pp. 296-303. ISSN 1846-6656
Görkem, O. ve Sevim, B. (2011). Gastronomi turizmi ve Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde mutfak eğitiminin genel görünümü. 1. uluslararası turizm ve otelcilik sempozyumu, s. 73- 83.
Gürbüz S., Özaltaş S. G. ve Toprak L. (2017). Mardin’in Unesco yaratıcı şehirler ağında “gastronomi kenti” olabilirliğine ilişkin paydaş görüşleri. Journal of tourism and gastronomy studies, 5/1 124-136
Hacıoğlu, N. (2000). Turizm pazarlaması. Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın, Balıkesir.
Hall, C. M. ve Mitchell, R. (2001). Wien and food tourism. Norman Douglas, Ngaire Douglas ve Ros Derrett (Ed.), Special Interest Tourism: Context and Cases, p. 307-329.
Horng, S. H. ve Lee J. H. (2009). What environmental factors influence creative culinary studies?. International journal of contemporary hospitality management, 21(1), p. 100-117.
Horng J. S. ve Tsai, C. T. (2010). Government websites for promoting East Asian culinary tourism: a cross-national analysis. Tourism management, 31, s. 74–85.
Ignatov, E. ve Smith, S. (2006). Segmenting Canadian culinary tourists. current ıssues in tourism, 9(3), s. 235–255.
Karasar, Niyazi, (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Nobel Akademik Yayın, Ankara.
Kızılırmak, İ. Ofluoğlu, M. ve Şişik, L. (2016). Türkiye’de uygulanan gastronomi turları rotalarının web tabanlı analizi ve değerlendirmesi. Journal of tourism and gastronomy studies, 4. Özel Sayı, s. 258-269.
Kim, Y. H., Yuan J., Goh B. K. ve Antun, J. M. (2009). Web marketing in food tourism: a content analysis of web sites in West Texas. Journal of culinary science and technology, 7:1, p. 52-64.
Long, L. M. (2004). Culinary tourism: a folkloristic perspective on eating and otherness. Long, L. M. (Ed.), Culinary Tourism, 20-50, The University Press of Kentucky, Lexington.
Lu, Y., Deng, Z. ve Wang, B. (2007). Analysis and evaluation of tourism e-commerce web sites in China. International journal of services, economics and management, 1(1), p. 6-23.
Morrison, A. M., Taylor, J. S., & Douglas, A. (2004). Website evaluation in tourism and hospitality. Journal of Travel and Tourism Marketing, Volume 17, No: 2, p. 35-47
Olalı, H., Nazilli, S., Kırcıoğlu, N.; Sümer, M. (1983). Dış tanıtım ve turizm, Türkiye İş Bankası Yayınları, Ankara.
Rızaoğlu, B. (2004). Turizmde tanıtma. Detay Yayınları, Ankara.
Richards, G., (2002). Gastronomy: an essential ingredient in tourism production and consumption. In: Hjalager, A. M., Richards, G. (Eds.), Tourism and Gastronomy. Routledge, London, New York, p. 3–20.
Rosario, S. (2002). Gastronomy as a tourist product: the perspective of gastronomy studies. Hjalagor, A. M. ve Richards, G. (Edts.). Tourism and Gastronomy (s. 51-71), London and Newyork: Routledge.
Santich, B., (1996). Sustaining gastronomy. Proceedings of the eighth symposium on Australian gastronomy: sustaining gastronomy, adelaide, 28–30 September, p. 1-2.
Santich, B. (2004). The study of gastronomy and its relevance to hospitality education and training. Hospitality management, 23, p. 15-24.
Sarı, G. (2010). Seyahat acentelerinin iç turizme yönelik uyguladıkları halkla ilişkiler faaliyetlerinin tanıtmadaki yeri ve Manavgat a grubu seyahat acenteleri örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
Şengül, S. ve Türkay, O. (2016). Akdeniz mutfak kültürünün gastronomi turizmi bağlamında değerlendirilmesi. Journal of tourism and gastronomy studies, 4/özel Sayı, s. 86-99.
Tikkanen, I. (2007). Maslow's hierarchy and food tourism in Finland: five cases. British food journal, 109(9), p.721-734.
Uluçay, D. M. (2017). Gastronomi turizmi işletmelerinin web siteleri üzerine karşılaştırmalı bir değerlendirme. Erciyes iletişim dergisi, 5(2), s. 196-208.
UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu) (2018a). Yaratıcı Şehirler Ağı, Erişim Tarihi: 15.01.2018, http://www.unesco.org.tr/?page=15:248:1:turkce
UNESCO, (2018b). https://en.unesco.org/creative-cities/creative-cities-map Erişim Tarihi: 15.01.2018
UNWTO, (2012). Global report on food tourism. Madrid: UNWTO. Erişim Tarihi: 20.12.2017, http://www2.unwto.org/publication/unwto-annual-report-2012.
Ünüvar, Ş. ve Şimşek, S. (2012). Kültür ve turizm bakanlığının yurtdışı tanıtım filmlerinde kültürel imge kullanımı. SÜ İBF sosyal ve ekonomik araştırmalar dergisi, s. 305-330.
Xiaomin, C. (2017). “City of Gastronomy” of UNESCO Creative Cities Network: From International Criteria to Local Practice. 社会システム研究, p. 55-67.
Yuan, J., Morrison, A. M., Linton, S., Feng, R., ve Jeon, S. M. (2004). Marketing small wineries: an exploratory approach to website evaluation. Tourism recreation research, 29(3), p. 15-25.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
