Coğrafi İşaretli Gastronomik Bir Değer Olan Karaman Divle Obruğu Tulum Peynirinin Bölge Halkı Tarafından Algılanması (The Perception of a Geographical Indication Gastronomic Value, The Karaman Divle Obruk Tulum Cheese by the People of the Region)

Authors

  • Seher TOKLU
  • Yeliz PEKERŞEN

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2019.470

Keywords:

Geographical indication, Divle Obruk tulum cheese, Gastronomy tourism, Local people, Karaman

Abstract

Cheese is one of the most consumed and preferred foods produced from milk. Divle Obruk tulum cheese, which is a traditional cheese of Karaman province, has a strong flavor. The aim of this study is to determine the awareness of the people of Karaman about the Divle Obruk tulum cheese which is a geographical indication product and to evaluate the contribution of this cheese type to Karaman gastronomy tourism. For this purpose, a survey study is applied to 400 people in Karaman province. In this study, easy sampling method, one of the non-random sampling methods is preferred. As a result of this research; It has been revealed that the characteristics of Divle Obruk tulum cheese is not commonly known by the local people and this cheese is a cultural value that is unique to Karaman province and it should be preserved.

References

Acar, Y. (2018). Türkiye’deki Coğrafi İşaretli Ürünlerin Destinasyon Markalaması Kapsamında Değerlendirilmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(2), 163-177.

Adıgüzel, G., Atasever, M., Karakaya, Y., Aydemir, M. ve Ünsal, C. (2009). Chemical, Microbiological and Sensorial Properties of Tulum Cheese. Asian Journal of Chemistry, 21(1), 572-580.

Akyürek, C. (2012). Kaybolmakta Olan Değerlerimizden Doğal Boyamacılık Sanatı. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si, 14(23), 89-90.

Arpacı, Ö. ve Orta, C. (2013). Karaman İlinin Alternatif Turizm Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği. Journal of Current Researches on Social Sciences, 3(1), 12-24.

Aylan, S., İş, M. ve Yeşilçimen, P. (2017). Turizm Açısından Yöresel Yemeklerin Pazarlama Aracı Olarak Kullanılması: Karaman İli Örneği. Kesit Akademi Dergisi, 3(10), 446-462.

Belge, M. (2001). Tarih Boyunca Yemek Kültürü. İstanbul: İletişim Yayınları.

Cömert, M. ve Çetin, K. (2017). Gastronomi Temalı Yerel Festivaller Üzerine Bir Değerlendirme. Journal of International Social Research, 10(54), 1092-1101.

Çakmakçı, S., Dağdemir, E., Hayaloğlu, A. A., Gürses, M. ve Gündoğdu, E. (2008). Influence of Ripening Container on the Lactic Acid Bacteria Population in Tulum Cheese. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 24(3), 293-299.

Çalışkan, V. ve Koç, H. (2012). Türkiye’de Coğrafi İşaretlerin Dağılış Özelliklerinin ve Coğrafi İşaret Potansiyelinin Değerlendirilmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 17(28), 193-214.

Demirdöğen, S. ve Sarı, S. S. (2016). Erzincan Tulum Peyniri İşletmelerinde Tutundurma Faaliyetleri ve Bir Alan Araştırması. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 171-184.

Dilay, S. (2012). Kültürel ve Tarihi Açıdan Karaman’daki Hatuniye Medresesi’nin Yeri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 14(23), 1-4.

Dimitrova, K. P., Vuchkov, A. S. ve Kartalska, Y. M. (2018). Study of the Acid Production and Proteolytic Activity of the Strains Isolated from Tulum Cheese Made By Artisanal Technology. Scientia Agriculturae. 21(3), 93-97.

Doğan, B. (2015). Coğrafi İşaret Korumasının Gelişmekte Olan Ülkeler İçin Önemi. Social Sciences, 10(2), 58-75.

Durusoy, Y. Y. (2017). Coğrafi İşaretli Gastronomik Ürünlerin Bölge Halkı Tarafından Algılanması Üzerine Analitik Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Doktora Tezi). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

George, D. ve Mallery, P. (2003). SPSS for Windows Step By Step: A Simple Guide and Reference 11.0 Update (4. Baskı) Boston: Allyn & Bacon.

Gökovalı, U. (2007). Coğrafi İşaretler ve Ekonomik Etkileri: Türkiye Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 141-160.

Gürsoy, D. (2013). Tiridine Tiridine Duyuna da Bandım. İstanbul: Oğlak yayıncılık.

Henderson, J. C. (2004). Food as a Tourism Resource: A View from Singapore. Tourism Recreation Research, 29(3), 69-74.

İşleyici, Ö., Sancak, Y. C., Tuncay, R. M. ve Yücel, U. M. (2017). Determination of Mineral Substance and Heavy Metal Levels in Divle Tulum Cheese. Van Veterinary Journal, 28(3), 151-156.

İşleyici, Ö., Sancak, Y. C. ve Tuncay, R. M. (2018). Divle Tulum Cheese. Van Veterinary Journal, 29(2), 119-124.

Kamber, U. (2005). Geleneksel Anadolu Peynirleri. Ankara: Miki matbaacılık.

Kalaycı, Ş. (2008). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, (3.Baskı). Ankara: Asil Yayın.

Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın.

Kan, M., Gülçubuk, B., Kan, A. ve Küçükçongar, M. (2010). Coğrafi İşaret Olarak Karaman Divle Tulum Peyniri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2, 15-23.

Karaca, O. B. (2016). Geleneksel Peynirlerimizin Gastronomi Turizmindeki Önemi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4(2), 17-39.

Karaman Valiliği (2018). 05.04.2019 tarihinde http://www.karaman.gov.tr/nufus adresinden erişildi.

Karaman Valiliği İl Kültür Müdürlüğü. (2000). Karaman Tarih Kültür Sanat. Karaman: Arı Ofset Matbaacılık.

Kayış, A. (2010). Güvenilirlik Analizi. İçinde: Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (s. 403-419). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Kayış, V. ve Yaman, H. (2018). Turizm Sektöründe Yabancı Menşeili Peynirlere Alternatif Olarak Geleneksel Türk Peynirlerinin Yer Almasına İlişkin Sektör Temsilcilerinin Görüşlerinin İncelenmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(1), 105-124.

Kehler, M. (2016). Tulum. Catherine Donnelly (Ed.), The Oxford Companion to Cheese içinde (ss.731-734). New York: Oxford University Press.

Kivela, J. ve Crotts, J. C. (2006). Tourism and Gastronomy: Gastronomy's Influence on How Tourists Experience A Destination. Journal of Hospitality & Tourism Research, 30(3), 354-377.

Kurt, M. (2009). Karaman'da Eski Çağlara Ait Kültürel Unsurlar ve Turizm Açısından Önemi. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 21, 165-196.

Kurt, M. (2012). Karaman Çevresindeki Kaya Yerleşim Sahalarına Turizm Açısından Genel Bir Bakış. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2(2), 95-102.

Kültür ve Turizm Bakanlığı (2008). Türk Mutfağı. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.

López-Guzmán, T. ve Sánchez-Cañizares, S. (2012). Gastronomy, Tourism and Destination Differentiation: A Case Study in Spain. Review of Economics & Finance, 1, 63-72.

Mercan, Ş. O. ve Üzülmez, M. (2014). Coğrafi İşaretlerin Bölgesel Turizm Gelişimindeki Önemi: Çanakkale İli Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29(2), 67-94.

Oluk, A. C., Güven, M. ve Hayaloglu, A. A. (2014). Influence of Exopolysaccharide‐Producing Cultures on the Volatile Profile and Sensory Quality of Low‐Fat Tulum Cheese During Ripening. International Journal of Dairy Technology, 67(2), 265-276.

Oraman, Y. (2015). Türkiye’de Coğrafi İşaretli Ürünler. Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 76-85.

Önçel, S. ve Göde, M. Ö. (2016). Gastronomiye Sosyolojik Bir Bakış. Hakan Yılmaz (Ed.), Bir İletişim Biçimi Olarak Gastronomi içinde (ss. 97-114 ). Ankara: Detay Yayıncılık.

Özkaya, D. F. ve Gün, İ. (2007). Anadolu’da Peynir Kültürü. 38. Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi Kitabı içerisinde (ss. 485-505). Ankara.

Özsoy, T. (2015). Coğrafi İşaretlemenin Katma Değer Oluşturmada Bir Araç Olarak Kullanımı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24(2), 31-46.

Öztaş, K., Baş, İ. ve Tarınç, A. (2012). Turistik Kümelenme Çerçevesinde Konya-Karaman Yörelerinin İnanç Turizmi Potansiyelinin Değerlendirilmesi. Karaman Ulusal İnanç ve Kültür Turizmi Sempozyumu kitabı içinde (ss. 200-212). Karaman: Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi.

Saatçi, G. (2016). Kültürel Miras Olarak Gastronomi. Hakan Yılmaz (Ed.), Bir İletişim Biçimi Olarak Gastronomi içinde (ss. 1-18). Ankara: Detay Yayıncılık.

Sancak, H., İşleyici, Ö., Tuncay, R. M. ve Sancak, Y. C. (2018). Geleneksel Olarak Üretilen Bitlis Tulum Peyniri ve Bazı Kimyasal Kalite Özellikleri. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7(2), 380-389.

Sánchez-Cañizares, S. M. ve López-Guzmán, T. (2012). Gastronomy As a Tourism Resource: Profile of the Culinary Tourist. Current Issues in Tourism, 15(3), 229-245.

Sert, D. ve Akın, N. (2008). Türkiye’de Bazı Önemli Tulum Peyniri Çeşitlerinin Geleneksel Üretim Metotları. Türkiye 10. Gıda Kongresi kitabı içinde (ss. 717-720). Erzurum: Atatürk Üniversitesi.

Sezgin, M., Büyükipekci, S. ve Gümüş, M. (2014). Karaman İli Turizm Yatırım Analizleri ve Turizm Yatırım Haritası. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 39-54.

Şener, G. (2016). Sosyal Yaşamda Gastronomi. Hakan Yılmaz (Ed.), Bir İletişim Biçimi Olarak Gastronomi içinde (ss. 81-96 ). Ankara: Detay yayıncılık.

Sürücüoğlu, M. S. (2001). Beslenme Kültürümüzde Süt ve Süt Ürünleri. Süleyman Kazmaz, Cihan Yamakoğlu, Kamil Toygar, Veysel Atacan (Ed.), Türk mutfak kültürü üzerine araştırmalar içinde (ss. 129-148 ). Ankara: Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayınları.

Tarakçı, Z., Bölük, M. ve Karaağaç, M. (2015). Ordu İlinde Tüketicilerin Peynir Tüketim Alışkanlıkları. Ordu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(2), 55-62.

Tekinşen, O. C., Nizamlıoğlu, M., Keleş, A., Atasever, M. ve Güner, A. (1998). Tulum Peyniri Üretiminde Yarı Sentetik Kılıfların Kullanılabilme İmkânları ve Vakum Ambalajlamanın Kaliteye Etkisi. Veteriner Bilimleri Dergisi, 14(2), 63-70.

Tekinşen, C. (2000). Süt Ürünleri Teknolojisi. Konya: Selçuk Üniversitesi Basımevi.

Türk Patent Enstitüsü, (2017). 17 Eylül 2019 tarihinde https://www.turkpatent.gov.tr/TURKPATENT/resources/temp/6B3F914C-E72C-437C-8A30-F50C51DE0A23.pdf adresinden erişildi.

Türkay, O. ve Genç, K. (2017). Gastronomi Turizmi. Mehmet Sarıışık (Ed.), Tüm Yönleriyle Gastronomi Bilimi içinde (ss. 211-239). Ankara: Detay Yayıncılık.

Uca, A. (2012). Karaman'da Kırsal Turizmin Örneği: Sertavul. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2, 71-75.

Uca, A. ve Ülker, A. (2016). Geçmişten Günümüze Karaman’da Meslekler. Konya: Palet Yayınları.

Uysal, A., Alodalı, N. ve Demirci, M. (1992). Dünü ve Bugünüyle Karaman. Konya: Arı Ofset Matbaacılık.

Vrdoljak, M., Mikulec, N., Markov, K., Kalit, S. ve Frece, J. (2018). Aromatic Compounds of Cheese Ripening in Animal Skin: An Overview. Journal of Central European Agriculture, 19(2), 318-334.

Yaşar, Z. ve Yurdakul, O. (2010). Bölgesel Kalkınmada Yöresel Ürünlerin Kullanımı: Divle Tulum Peyniri Örneği. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22(2), 159-167.

Yavuzaslanoğlu, E. ve Yavuz, M. (2012). Karaman'ın Tarım Turizmi Yönünden Potansiyeli. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1, 31-33.

Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.

Yılmaz, H. ve Ekincek, S. (2016). Gurmeler ve İletişim. Hakan Yılmaz (Ed.), Bir İletişim Biçimi Olarak Gastronomi kitabı içinde (ss. 115-138). Ankara: Detay Yayıncılık.

Published

02/08/2023

How to Cite

TOKLU, S., & PEKERŞEN, Y. (2023). Coğrafi İşaretli Gastronomik Bir Değer Olan Karaman Divle Obruğu Tulum Peynirinin Bölge Halkı Tarafından Algılanması (The Perception of a Geographical Indication Gastronomic Value, The Karaman Divle Obruk Tulum Cheese by the People of the Region). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 7(3), 2251–2273. https://doi.org/10.21325/jotags.2019.470