Yöresel Ne Kadar Yöresel? Cumalıkızık Örneği (How Long Local is Local? Example of Cumalıkızık)
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2020.726Keywords:
Rural tourism, Local foods, Gastronomy, CumalıkızıkAbstract
The aim of this study; as a tourism activity in Cumalıkızık, it is to evaluate the service of food and beverage places within the framework of expert opinions. In addition, it is aimed to make some suggestions that will contribute to food and beverage venues in Cumalıkızık by making use of the studies obtained from the literature. Looking at the definitions of rural tourism; in Turkey “to perpetuate tradition” it seems to be an incomplete description of the meaning. This situation is important in terms of ensuring the survival of traditions beyond many definitions expressed. However, giving importance to quality presentation for the sustainability of traditions is also important for the protection of the rural population. This study was carried out using qualitative research method by researchers. The research sample was determined according to the conformity sampling method, one of the non-random sampling types. In the research, semi-structured interview technique was used as data collection technique. The research was conducted between June and December 2019, by interviewing 15 experts who have experience in Cumalıkızık tourism and eating and drinking. These experts consist of three administrative supervisors in Bursa, two chefs in the private sector, two waiters working as head waiters, and eight academics working on rural tourism and gastronomy. The common point of the interviewees is that they visit Bursa Cumalıkızık at least once in the last year and get food service from the businesses here. Evaluations and reviews only evaluate the services provided by the food and beverage businesses in the region. As a result, although it has been stated in previous studies that the Cumalıkızık settlement maintains its rural character; outside the visible elements, it is thought that the factors related to food and beverage service are not local.
References
Akdemir, N., & Selçuk, G. N. (2017). Mutfak kültürünün sürdürülebilirliği bakımından yöresel yiyeceklerin menülerde yer alma düzeyi: Taraklı ölçeğinde bir araştırma. 1st International Sustainable Tourism Congress (November 23-25) Faculty of Tourism Kastamonu University, (Proceedings Book), 793-801.
Akinciturk, N., & Kilic, M. (2004). A study on the fire protection of historic Cumalıkızık village. Journal of Cultural Heritage, 5, 213–219.
Akova, O. (2006). Yerel halkın turizmin etkilerini algılamalarına ve tutumlarına yönelik bir araştırma. Akademik İncelemeler Dergisi, 2 (1), 1-34.
Aktürk, S., Durak, S., & Arslan, T. V. (2019). Otantiklik ve metalaşma kavramlarının turizmin sürdürülebilirliği çerçevesinde Taraklı ve Cumalıkızık bölgeleri üzerinden okunması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 2200-2225.
Altanlar, A., Kavak, İ., & Güremen, L. (2017). Tarihi mahallelerdeki turizm odaklı müdahalelerin mahalle sakinleri üzerindeki etkisi; Amasya, Sofular mahallesi. 1st International Sustainable Tourism Congress (November 23-25) Faculty of Tourism Kastamonu University, (Proceedings Book), 276-291.
Ankomah, P. K. (1991). Tourism skilled labor: The case of sub-Saharan Africa. Annals of Tourism Research, 18(3), 433–442.
Avan, A., & Zorlu, Ö. (2017). Community based tourism activities within the context of sustainability of tourism: a case of Gelemiş Village. 1st International Sustainable Tourism Congress (November 23-25) Faculty of Tourism Kastamonu University, (Proceedings Book), 310-318.
Ayaz, N., & Güllü, M. (2018). Yerel halkın yöresel mutfak konusunda bilinçlendirilmesi üzerine bir AB projesi değerlendirmesi. Gastroia: Journal of Gastronomy and Travel Research, 2 (1), 11-21.
Ayaz, N., & Yalı, S. (2017). Kültürel turistlerin seyahat tercihleri ve yiyecek-içecek beklentileri: Safranbolu örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt.1, Sayı.1, 43-61.
Ayazlar, R. A., & Kılıçalp, M. (2018). Kırsal turizmde işletmelerin rolü: Cumalıkızık örneği. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (1), 415-430.
Batman, Z. P., Adıgüzel, E., & Tüzel, F. (2017). Bursa Cumalıkızık örneği kırsal turizm kullanımları çerçevesinde ulaşım değerlerinin incelenmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19 (2), 30-39.
Brotherton, B., Woolfenden, G., & Himmetoğlu, B. (1994). Developing human resources for Turkey’s tourism industry in the 1990s. Tourism Management, 15(2), 109–116.
Choy, D. J. L., Gee, & C. Y. (1983). Tourism in the prc: five years after China opens its gates. Tourism Management, 4(1), 85–101.
Çapar, G., & Yenipınar, U. (2016). Somut olmayan kültürel miras kaynağı olarak yöresel yiyeceklerin turizm endüstrisinde kullanılması. Journal of Tourism and Gastronomy Studies. 4/ Special Issue 1, 100-115.
Çetin, T. (2010). Cumalıkızık köyünde kültürel miras ve turizm algısı. Millî Folklor, 22 (87), 181-190.
Doğan, S., & Özaslan, Y. (2017). Kırsal alan gelişimi açısından kırsal turizm ve kırsal turizmin dünyadaki durumu. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ERZSOSDE), Ös-IV, 61-78.
Echtner, C. M. (1995). Entrepreneurial training in developing countries. Annals of Tourism Research, 22(1), 119–134.
Erdem, Ö., Mızrak, M., & Kemer, A. K. (2018). Yöresel yemeklerin bölge restoranlarında kullanılma durumu: Mengen örneği. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 3 (1), 44-61.
Eren, R., & Aypek, N. (2012). Kırsal turizm bölgesinde yerel halkın turizmin gelişimine karşı tutumları: Cumalıkızık köyü örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2 (2), 43-47.
Ertürk, M. (2018). Müşterilerin yiyecek içecek işletmeleri tercihlerinde etkili olan kriterler. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt.2, Sayı.1, 85-107.
Esichaikul, R., & Baum, T. (1998). The case for government involvement in human resource development: A study of the Thai hotel industry. Tourism Management, 19(4), 359–370.
Göközkut, B., & Somuncu, M. (2017). Bursa ve Cumalıkızık dünya mirası’nın sürdürülebilir yönetimi üzerine bir değerlendirme. TCK 75. Kuruluş Yılı Uluslararası Kongresi, 174-175.
Güleç, M. M. (2011). 700 yıllık tarihi geçmişe sahip Bursa Cumalıkızık köyü alan araştırmasının sosyolojik analizi. U.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (20, 1), 35-49.
Gürer, N. (2003). Kırsal geleneksel konut dokusunun turizm balgamında değerlendirilmesi: Cumalıkızık örneği (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Gürlük, S. (2001). Sürdürülebilir kentleşme olgusu ve Cumalıkızık örneği. Uludağ Üniversitesi İktisat Fakültesi Dergisi, 19(1-2).
Hatipoğlu, A., & Batman, O. (2014). Turizm eğitimiyle kazanılacak yetkinlikler, yiyecek-içecek müşterisinin kalite beklentilerini karşılıyor mu?. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 6(2), 24-32.
Hitchcock, M. (1993). Dragon tourism in Komodo, eastern Indonesia. (Eds.) Hitchcock, M., King, V. T., & Parnwell, M. J. G., Tourism in South-East Asia, London, Routledge, 303–316.
Kesici, M. (2012). Kırsal turizme olan talepte yöresel yiyecek ve içecek kültürünün rolü. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si. 14 (23), 33-37.
Kiper, P. (2004). Küreselleşme sürecinde kentlerimize giren yeni tüketim mekanları ve yitirilen kent kimlikleri. Planlama, 4, 14-18.
Kusluvan, S., & Kusluvan, Z. (2000). Perceptions and attitudes of undergraduate tourism students towards working in the tourism industry in Turkey. Tourism Management, 21(3), 251–269.
Lipscomb, A. F. H. (1998). Village-based tourism in the Solomon Islands: impediments and impacts. (Eds.) Laws, E., Faulkner, B., Moscardo, G. Embracing and Managing Changes in Tourism: International Case Studies, London, Routledge, 185–201.
Liu, A., & Wall, G. (2003). Human resources development for tourism in a Peripheral Island: Hainan, China. (Eds.) Gössling, S. Tourism Development in Tropical Islands: Political Ecology Perspectives. Edward Elgar Publishing, Sweden, 222–236.
Liu, A., & Wall, G. (2006). Planning tourism employment: A developing country perspective. Tourism Management, 27, 159–170.
Mızrak, M., Aydoğdu, A., & Yaşarsoy, E. (2017). Sürdürülebilir turizmde yöresel yemeklerin rolü ve önemi; Kastamonu örneği. 1st International Sustainable Tourism Congress (November 23-25) Faculty of Tourism Kastamonu University, (Proceedings Book), 999-1009.
Milne, S. (1990). Tourism and economic development in Vanuatu. Singapore Journal of Tropical Geography, 11(1), 13–26.
Nisari, M. A. (2018). Ziyaretçilerin yerel yemek tüketim motivasyonlarının analizi: Çeşme örneği (Yüksek Lisans Tezi). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Oudiette, V. (1990). International tourism in China. Annals of Tourism Research, 17(1), 123–132.
Pekerşen, Y., Güneş, E., & Seçuk, B. (2019). Kültürel miras turizmi değerlerinin korunması ve sürdürülebilirliği kapsamında yerel halkın tutumu: Cumalıkızık örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(3), 350-368.
Sezgin, A. C., & Eren, F. Y. (2017). Yöresel ürünlerin gastronomi turizminin sürdürülebilirliği bakımından değerlendirilmesi: Pestil ve köme örneği. 1st International Sustainable Tourism Congress (November 23-25) Faculty of Tourism Kastamonu University, (Proceedings Book), 198-206.
Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22(2), 63-75.
Sinclair, A. T., & Vokes, R. W. A. (1993). The economics of tourism in Asia and the Pacific. (Eds.) Hitchcock, M., King, V. T., & Parnwell, M. J. G.). Tourism in South-East Asia, London, Routledge, 200–213.
Strauss, A., & Corbin, J. (2014). Basics of qualitative research techniques. New York: Sage Publications.
Taş, N., & Taş, M. (2009). Yönetimsel işbirliği: 3. binyılda yaşayan Osmanlı köyü-Cumalıkızık projesi. 5. Yapı İşletmesi/Yapım Yönetimi Kongresi. Bildiriler Kitabı. Eskişehir, 61-70.
Tas, M., & Tas, N., Cahantimur, A. (2009). A participatory governance model for the sustainable development of Cumalıkızık, a heritage site in Turkey. Environment and Urbanization, 21(1), 161-184.
Uslu, A., & Kiper, T. (2006). Turizmin kültürel miras üzerine etkileri: Beypazarı/Ankara örneğinde yerel halkın farkındalığı. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3 (3), 305-314.
Ünsal, D., & Pulhan, G. (2012). Türkiye’de kültürel mirasın anlamı ve yönetimi. Kültürel Miras Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 30-65.
World Tourism Organization. (1994). National and regional tourism planning: methodologies and case studies. London: Routledge.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
