Turist Rehberleri Rollerinin Yerel Mutfak Kültürü Bağlamında İncelenmesi (Examining the Roles of Tour Guides’ in the context of Local Cuisine)

Authors

  • Pınar ŞENEL
  • Merve KALYONCU
  • Gül Nur DEMİRAL

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2022.1023

Keywords:

Destination marketing, Tour guide, The roles of tour guide, Local cuisine, The local cuisine of Eskişehir

Abstract

The positive effects of local cuisine on destination marketing reveal the necessity of transferring this cultural element to destinations visitors. In tours, tour guides play an important role visitors understanding and experiencing the local cuisine of the destination. Eskişehir, which has become a tourist destination with a fairly large number of visits in the last 10 years, also has a rich local cuisine. However, it is not known how the local cuisine is transmitted to tourists by guides during Eskişehir tours. The aim of the study is to examine the role of tourist guides in promoting and transferring the local cuisine culture on tours to Eskişehir. In the study, which used the qualitative research method, the data were collected with purposive sampling technique from 16 tour guides who frequently make tour Eskişehir. The data which collected by structured interview form were analyzed with content analysis method.  As a result, it has been determined that tour guides are inadequate to perform the roles of cultural ambassadors, information giver and being an educator/teacher, and being a manager/leader. Also, it is concluded that the mediation role of the tour guides becomes a prominent role due to the high interest of tourists in local cuisine.

References

Akay, B., & Özöğütçü, B. (2018). Turist rehberlerinin turlarda gastronomiyi kullanmaları üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(3), 143-153.

Akturan, U., & Esen, A. (2013). Fenomenoloji. In T. Baş & U. Akturan (Eds.), Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Ana, M. I. (2017). Ecotourism, agro-tourism and rural tourism in the European Union. Cactus Tourism Journal, 15(2), 6-14.

Ap, J. K., & Wong, K. (2001). Case study on tour guiding: Professionalism, issues and problems. Tourism Management, 22, 15-63.

Arınç, K. (2020). Erzurum’un gastronomi potansiyelinin kış turizmi açısından değerlendirilme imkânları ve sürdürülebilir turizme katkısı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24(2), 795-815.

Aslan, Z., & Çokal, Z. (2016). Profesyonel turist rehberinin kültürel değerlere katkısına ilişkin turist algılamaları. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4(1), 53-69.

Başoda, A., Aylan, S., Kılıçhan, R., & Acar, Y. (2018). Gastronomi uzmanlığı, turları ve rehberliği: Kavramsal bir çerçeve. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(3), 1809-1826.

Bessiere, J. (1998). Local development and heritage: traditional food and cuisine as tourist attractions in rural areas. Sociologia Ruralis, 38(1), 21-34.

Beşirli, H. (2010). Yemek, kültür ve kimlik. Milli Folklor, 22(87), 159-169.

Cohen, E. (1985). The tourist guide: The origins, structure and dynamics of a role. Annals of Tourism Research, 12, 5-29.

Cohen, E. H. Ifergan, M., & Cohen, E. (2002). A new paradigm in guiding-the matric as a role model. Annals of Tourism Research, 29(4), 919-932.

Çalışkan, O. (2013). Destinasyon rekabetçiliği ve seyahat motivasyonu bakımından gastronomik kimlik. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 1(2), 39-51.

Çoban, S. Çoban, E., & Yetgin, D. (2019). Şehir turizminde faaliyet gösteren otellere yönelik e yorumların incelenmesi: Eskişehir ili örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(3), 542-558.

Dahles, H. (2002). The politics of tour guiding image management in Indonesia. Annals of Tourism Research, 29(3), 783-800.

Demircan, M. (2007). Vergi hukuku açısından profesyonel turist rehberliği (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Dündar Arıkan, A. (2017). Eskişehir cuisine in the menus of food and beverage businesses in Eskişehir. (Eskişehir’deki yiyecek içecek işletmelerinin menülerinde Eskişehir mutfağının yeri). Journal of Human Sciences, 14(2), 2061-2077.

Dündar Arıkan, A. Özkeşkek, M. Yersüren, S., & Yalçın, E. (2020). Otel restoranlarının menülerinde yöresel yemeklerin yeri: Eskişehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 1972-1992.

Erkmen, E. (2018). Yerel mutfak deneyiminin tüketici temelli destinasyon marka denkliğine etkisi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(2), 143-162.

Guan, J., & Jones, D. L. (2015). The contribution of local cuisine to destination attractiveness: An analysis involving Chinese tourists' heterogeneous preferences. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 20(4), 416-434.

Güdü, Ö. (2011). Turizmin sosyal ve kültürel etkilerinin turist rehberleri tarafından algılanması –Trabzon’da bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.

Güzel, F. Ö. (2007). Türkiye imajının geliştirilmesinde profesyonel turist rehberlerinin Rolü: Alman turistler üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi) Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.

Güzel Şahin, G., & Ünver, G. (2015). Destinasyon pazarlama aracı olarak gastronomi turizmi: İstanbul’un gastronomi turizmi potansiyeli üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(2), 63-73.

Heung, V. C. (2008). Effects of tour leader's service quality on agency's reputation and customers' word-of-mouth. Journal of Vacation Marketing, 14(4), 305-315.

Hjalager, A. M. (2004). What do tourists eat and why? Towards a sociology of gastronomy and tourism. Tourism (Zagreb), 52(2), 195-201.

Holloway, J. C. (1981). The Guided Tour: A Sociological Approach, Annals of Tourism Research, 8(3), 377-401.

Howard, J., Smith, B., & Thwaites, R. (2001). Investigating the role of the indigenous tour guide. Journal of Tourism Studies, 12(2), 32-39.

Hu, W. (2007). Tour guides and sustainable development: The case of Hainan, China. (Doktora tezi). University of Waterloo.

İrigüler, F., & Güler, M. E. (2017). Tourist guides’ perceptions on gastronomic tourism in Turkey keywords gastronomic tourism Turkish cuisine tourist. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5(1), 3-19.

İşler, D. B., & Güzel, F. Ö. (2014). Tur yönetiminde profesyonel turist rehberlerinin deneyimsel rolü: Alman turistlerin kültür turu satın alma davranışına yönelik bir değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 125-138.

Karamustafa, K., & Çeşmeci, N. (2006). Paket tur operasyonunda turist rehberlerinin karşılaştıkları yönetsel sorunlar üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 17(1), 70-85.

Kaşlı, M. Cankül, D. Köz, E. N., & Ekici, A. (2015). Gastronomik miras ve sürdürülebilirlik: Eskişehir örneği. Eko-Gastronomi Dergisi, 1(2), 27-46.

Kaşlı, M., Demirci, B., & Kement, Ü. (2014). Gastronomik Deneyimlerin Tekrar Ziyaret Niyetine Etkisi: Eskişehir Örneği. In A. Kılıçlar (Ed.), Engelsiz turizm. 15. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (ss. 479-491). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Kavak, M. (2021). Eskişehir. In A, Türker & G. Köksal (Eds.) Turist rehberleri için şehir turu rehberi (s. 156-175). Ankara: Detay Yayıncılık.

Kılıç, A. Y., Kara, Ç. İleri, H. A. İleri, C., & Çelik Öztürk, S. (2003). “Bir ağız ekmek” Eskişehir geleneksel yemek kültürü I. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.

Kızılırmak, İ., Ofluoğlu M., & Şişik, L. (2016). Türkiye’de uygulanan gastronomi turları rotalarının web tabanlı analizi ve değerlendirmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4(1), 258-269.

Kim, Y. G. Eves, A., & Scarles, C. (2013). Empirical verification of a conceptual model of local food consumption at a tourist destination. International Journal of Hospitality Management, 33, 484-489.

Koç, A. (2014). Eskişehir’in somut olmayan kültürel mirası. Ankara: Sistem Ofset Basım Yayın San. ve Tic. Ltd. Şti.

Kök, A., Karahan, S., Akyurt Kurnaz, H., & Kurnaz, A. (2021). Turizm rehberliği öğrencilerinin gastronomi rehberliğine bakış açısı. Turist Rehberliği Dergisi, 4(1), 1-18.

Köroğlu, Ö. (2013). Turist rehberlerinin iş yaşamındaki rolleri üzerine kavramsal bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 91-112.

Köroğlu, Ö., Köroğlu, A., & Alper, B. (2012). Doğaya dayalı gerçekleştirilen turizm faaliyetleri içerisinde turist rehberlerinin rolleri üzerine bir inceleme. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 131-139.

Kuşluvan, S., & Çeşmeci, N. (2002), Türkiye’de turist rehberliği eğitiminin sorunları ve yeniden yapılandırılması, Turizm Eğitimi Konferansı-Workshop, Ankara.

Lai, M. Y., Khoo-Lattimore, C., & Wang, Y. (2019). Food and cuisine image in destination branding: Toward a conceptual model. Tourism and Hospitality Research, 19(2), 238-251.

Landis, J. R., & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics 33, 159-74.

Nilsson, J. H., Svard, A. C., Widarsson, A., & Wirell, T. (2011). Cittaslow eco-gastronomic heritage as a tool for destination development. Current Issues in Tourism, 14(4), 373-386.

Pond, K. L. (1993). The professional guide. New York: Van Nostrve Reinhold.

Rabotic, B. (2010). Professional tourist guiding: The importance of interpretation for tourist experiences. 20th Biennial International Congress: New Trends in Tourism And Hotel Management (ss. 1157-1167). University of Rijeka. Opatija, Croatia.

Reisinger, Y., & Steiner, C. (2006). Reconceptualising interpretation: The role of tour guides in authentic tourism. Current Issues in Tourism, 9(6), 481-498.

Sarıışık, M., & Özbay, G. (2015). Gastronomi turizmi üzerine bir literatür incelemesi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 26(2), 264-278.

Scherle, N., & Nonnenmann, A. (2008). Swimming in cultural flows: Conceptualising tour guides as intercultural mediators and cosmopolitans. Journal of Tourism and Cultural Change, 6(2), 120–137.

Schmidt, C. J. (1979). The guided tour: Insulated adventure. Urban Life, 7(4), 441–467.

Solmaz, C. (2012). Turizm politikalarının oluşturulmasında turist rehberlerinin rolü (Yüksek lisans tezi) Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.

Soykan, F. (2002). Profesyonel turist rehberliği derslerindeki kursların yeniden değerlendirilmesi ve Türkiye’nin turizm coğrafyası dersine eleştirel yaklaşım. Turizm Eğitimi Konferansı, 11-13 Aralık 2002, Turizm Bakanlığı, Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara.

Şahin, G. G., & Ünver, G. (2015). Destinasyon pazarlama aracı olarak gastronomi turizmi: İstanbul’un gastronomi turizmi potansiyeli üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(2), 63-73.

Tangüler, A. (2002). Profesyonel turist rehberliği ve turist rehberlerinin, seyahat acentesi ve müşteri ilişkileri (Kapadokya örneği) (Yüksek lisans tezi) Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Tanrıtanır, B. C. (2010). The Woman Warrior’da yemek kültürü ve kadın. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (7), 15-19.

Temizkan, S. P. (2010). Profesyonel turist rehberlerinin turizm pazarlamasındaki rolüne etkisi açısından hizmet içi eğitim seminerleri (Doktora tezi) Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Temizkan, S. P., Cankül, D., & Kaya S. (2018). Coğrafi işarete aday gastronomik bir değer: Eskişehir simidi. Turizm Akademik Dergisi, 8(2), 229-241.

Tetik, N. (2006). Türkiye’de profesyonel turist rehberliği ve müşterilerin turist rehberlerinden beklentilerinin analizi (Kuşadası örneği) (Yüksek lisans tezi) Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.

Toker, A. (2011). Kültür turizminin sürdürülebilirliğinde profesyonel turist rehberlerinin rolü: Ankara örneği (Yüksek lisans tezi) Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Tosun, C., & Temizkan, R. (2004). Türkiye’nin dış tanıtım ve ülke imajında turist rehberlerinin rolü. 1. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, Balıkesir Üniversitesi Yayınları, 345–364.

Weiler, B., & Black, R. (2015). The changing face of the tour guide: One-way communicator to choreographer to co-creator of the tourist experience. Tourism Recreation Research, 40(3), 364-378.

Yavuz, C. (2018). Turistik destinasyonların tanıtılmasında yerel mutfaklar: Ordu vejetaryen mutfağı. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(1), 123-141.

Yetgin, D. (2017). Turist rehberlerinin tükenmişlik ve ekonomik kaygı düzeylerinin mesleki bağlılık düzeyleri üzerindeki etkisi (Doktora tezi) Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Yetgin, D., & Yolal, M. (2018). Turist rehberinin tur yönetimi. In S. Eser, S. Şahin & C. Çakıcı (Eds.), Turist rehberliği (ss.137-160). Ankara: Detay Yayıncılık.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldırım, S., & Atay, L. (1997). Türkiye’de turizmin gelişmesinde turist rehberlerinin rolü, Hafta Sonu Semineri IV, Nevşehir: Nevşehir Üniversitesi Yayınları.

Yıldız, R., Kuşluvan, S., & Şenyurt, Y. (1997). Türkiye’de turizmin gelişmesinde turist rehberlerinin rolü (Turist rehberliği öğretiminde yeni bir model: Nevşehir turist rehberliği bölümü programı ve değerlendirmesi), Hafta Sonu Semineri IV, Nevşehir: Nevşehir Üniversitesi Yayınları.

Yüksek, G. İstanbullu Dinçer, F., & Dinçer, M. Z. (2019). Seyitgazi ilçesi paydaşlarının sürdürülebilir turizm farkındalıkları. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(1), 107-121.

Zhang, H. Q., & Chow, I. (2004). Application of importance-performance model in tour guides’ performance: Evidence from mainland Chinese outbound visitors in Hong Kong. Tourism Management, 25, 81-91.

Published

03/05/2023

How to Cite

ŞENEL, P., KALYONCU, M., & DEMİRAL, G. N. (2023). Turist Rehberleri Rollerinin Yerel Mutfak Kültürü Bağlamında İncelenmesi (Examining the Roles of Tour Guides’ in the context of Local Cuisine). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 10(2), 918–943. https://doi.org/10.21325/jotags.2022.1023