Hizmetiçi Eğitimin Örgütsel Özdeşleşme ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Antalya’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmeleri Örneği (The Effect of Service Training on Organizational Identification and Intention to Leave: A Case Study on Five Star Hotels in Antalya)
DOI:
https://doi.org/10.21325/jotags.2019.353Keywords:
In-service training, Organizational identification, Intent to leave workAbstract
Since the human labor in the tourism sector is at the forefront in the tourism sector necessitates the qualified workers in the hotel enterprises. For this reason, in-service training applied to employees becomes an important element. While trainings given to employees in hotel enterprises provide guest and employees with satisfaction; it also reduces intentions to leave the workplace at the same time by positively influencing employees’ identification with their organizations. In this context, the purpose of study is to determine the effects of the provided in-service training in the hotel enterprises on the employees’ organizational identification and their intentions to leave the work. In accordance with the purpose stated, a survey technique was applied on 501 employees working in five star hotels operating in Antalya with the aim of collecting data. While carrying out the analysis of this survey correlation and regression analyzes from relationship measurement tester were used. According to the result of the out analysis, it has been found that there is a significant relationship between in-service training and organizational identification as well with the intention to leave work. In addition on that, it was concluded that the in-service training provided to be employees in five star hotel enterprises, has a positive effect on employees’ organizational identification level while it has negative effects on their intention leave the work.
References
Akova, O., Tanrıverdi, H. ve Kahraman, O. C. (2015). Otel İşletmelerinde İşgören Devir Hızına Etki Eden Risk Faktörlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 6(12), 87-107.
Akyüz, M. ve Yılmaz, F. D. (2015). Konaklama İşletmelerinde Örgütsel Özdeşleşme Ve Örgütsel İletişimin İşgörenlerin İşten Ayrılma Niyetine Etkisi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8, 137-143.
Albert, S., Ashforth, B. E. ve Dutton, J. E. (2000). Organizational Identity and Identification: Charting New Waters and Building New Bridges. Academy of Management Journal, 25(1), 13-17.
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2012) Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı (7. Baskı). Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Arı, G. S., Bal, H. ve Bal, E. Ç. (2010). İşe Bağlılığın Tükenmişlik ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisindeki Aracılık Etkisi: Yatırım Uzmanları Üzerinde Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 143-166.
Ashforth, B. E. ve Mael, F. (1989). Social Identity Theory and the Organizations. Academy of Management Review, 14, 20-39.
Atak, M. (2006). Yiyecek İçecek İşletmelerinde Servis Elemanlarının Hizmetiçi Eğitiminin İş Tatminine Etkisi; Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Uygulaması. (Yayınlanmamış YL Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Avcı, N. ve Küçükusta, D. (2009). Konaklama İşletmelerinde Örgütsel Öğrenme, Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Eğilimi Arasındaki İlişki. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 33-44.
Avcı, U. ve Sayılır, A. (2006). Hizmet Kalitesi Çerçevesinde Çalışanların Rolüne Ve Yeterliliklerine İlişkin Karşılaştırmalı Bir İnceleme. Ticaret Ve Turizm Eğitim Fakültesi, 1, 121-138.
Ayan, B. (2008). İşletmelerde Eğitimin Çalışanlar Üzerindeki İş Tatmini: Gıda Sektöründe Bir Uygulama. (Yayınlanmamış YL Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Bozkurt, E. (2006). İzmir Büyükşehir Belediyesi Çalışanlarının Katılmış Oldukları Hizmetiçi Eğitim Programlarının Niteliğine İlişkin Görüleri. (Yayınlanmamış YL Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sakarya.
Bucak, T. (2007). Turizm İşletmelerinde Hizmetiçi Eğitimi ve İş Tatmini İlişkisi: İzmir Merkez ve Çeşme’deki Beş Yıldızlı Oteller İle İlgili Bir Uygulama. (Yayınlanmamış YL Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Bula, H. O. (2012). Labor Turnover in The Sugar Industry in Kenya. European Journal of Business and Management, 4(9), 111-120.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Camman, C., Fichman, M., Jenkins, D. ve Klesh, J. (1979) Organizational Assessment Questionnaire. University of Michigan.
Çulha, O. (2008). Konaklama İşletmelerinde Hizmet İçi Eğitim İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Daşkın, M. ve Sürücü, Ö. (2016). The Role of Polychronicity and Intrinsic Motivation as Personality Traits on Frontline Employees’ Job Outcomes; An Empirical Study from Malaysia, Asia-Pacific. Journal of Business Administration, 8(2), 177-196.
Dutton, J. E., Dukerich, J. M. ve Harquail, C. V. (1994). Organizational Images and Member Identification. Administrative Science Quarterly, 39(2), 239-263.
Edwards, M. R. (2005). Organizational Identification: A Conceptual and Operational Review. International Journal of Management Reviews, 7(4), 207-230.
Esin, F. (2013). Hizmet İçi Eğitim Kalitesinin İş Gören Performansına Etkisi: Bir Uygulama. (Yayınlanmamış YL Tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
Gilik, A. (2015). Hizmet İçi Eğitim Faaliyetlerinin Örgütsel Vatandaşlık Davranışına Etkisinin İncelenmesi: Bir Kamu Kurumu Örneği. (Yayınlanmamış YL Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Gül, H. (2000). Türkiye’de Kamu Yönetiminde Hizmet içi Eğitim. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3), 4-5.
Gürbüz, S. ve Bekmezci, M. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Bilgi İşçilerinin İşten Ayrılma Niyetine Etkisinde Duygusal Bağlılığın Aracılık ve Düzenleyicilik Rolü. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(2), 189-213.
Hair, J. F., Black, B., Babin, B., Anderson, R. E. ve Tatham, L. R. (2005). Multivariate Data Analysis. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Hinkin, T. R. ve Tracey, J. B. (2000). The Cost of Turnover: Putting a Price on the Learning Curve. The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 41(3), 14-21.
Huselid, M. A. (1995). The Impact of Human Resource Management Practices on Turnover, Productivity and Corporate Financial Performance. Academy of Management Journal, 38(3), 635-672.
İbicioğlu, H., Avcı, U. ve Boylu, Y. (2003). Turizm İşletmelerinde İnsan Kaynaklarının Eğitiminde Stratejik Sektörel Eğitim Organizasyonlarının Uygulanabilirliğine Yönelik Bir Çalıma. Ticaret ve Turizm Eğitime Fakültesi Dergisi, 1, 69-90.
İşçi, E. (2010). İşten Ayrılma ve Etkileyen Unsurlar. http://emreisci.blogspot.com/2010/10/isten-ayrilma-ve-etkileyenunsurlar.html. (Erişim tarihi: 26.05.2017).
Karagöz, M. (2003). Konaklama İşletmelerinde Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Çerçevesinde Hizmet İçi Eğitim Sürecinin Yürütülmesi ve Bir Uygulama. (Yayınlanmamış YL Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Keleş, Y. (2009). İşgörenlerin Eğitim Düzeylerinin Örgütsel Vatandaşlık Davranışına Etkisi. (Yayınlanmamış YL Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Khussainavo, A. (2010). Konaklama İşletmelerinde Hizmetiçi Eğitim ve İş Tatmini İlişkisi: Astana’daki Beş ve Dört Yıldızı Otelle İle İlgili Bir Uygulama. (Yayınlanmamış YL Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Kılıç, G., Pelit, E. ve Altunöz, Ö. (2011). The Relationship between Managerial Ethics Perception and Professional Burnout Levels of Employee: A Comparative Study of Five-Star Hotels’ Employees between Turkey and Italy. İşletme Araştırmaları Dergisi, 3(1), 122-139.
Kitapçı, H., Kaynak, R. ve Ökten, S.S. (2013). Güçlendirmenin İş Tatmini ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Kamu ve Özel Sektörde Mukayeseli Bir Araştırma. International Review of Economics and Management, 1, 49-73.
Kreiner, G. E. ve Ashforth, B. E. (2004). Evidence Toward an Expanded Model of Organizational Identification. Journal of Organizational Behavior, 25(1), 1-27.
Kuvaas, B. (2008). An Exploration of How the Employee-Organization Relationship Affects the Linkage Between Perception of Developmental Human Resource Practices and Employee Outcomes. Journal of Management Studies, 45, 1-25.
Kültür ve Turizm Bakanlığı. (1989). Otelcilik ve Turizm Endüstrisinde İşgücü Araştırması. Ankara.
Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2017). Turizm Belgeli Tesis İstatistikleri. 2016. Kültür Ve Turizm Bakanlığı Yatırım İşletmeleri Genel Müdürlüğü Araştırma ve Değerlendirme Daire Başkanlığı.
Lee, S. M. (1971). An Empirical Analysis of Organizational Identification. Academy of Management Journal, 14(2), 213–226.
Lum, L., Kervin, J., Clark, K. Reid, F. ve Sirola, W. (1998). Explaining Nursing Turnover İntent: Job Satisfaction, Pay Satisfaction, Or Organizational Commitment?. Journal of Organızatıonal Behavior, 19, 305-320.
Mael, F. A. ve Ashforth, B. E. (1992). Alumni and Their Alma Mater: A Partial Test of The Reformulated Model of Organizational Identification, Journal Organizational Behavior, 13(2), 103-123.
Miller, V. D., Allen, M., Casey, M. K. ve Johnson, J. R. (2000). Reconsidering The Organizational Identification Questionnaire. Management Communication Quarterly, 13(4), 626-658.
Özdamar, K. (2001). Paket Programlar ve İstatistiksel Veri Analizi (Çok Değişkenli Analizler) (4. Baskı). Eskişehir: Kaan Yayınları.
Özdemir, C. (2013). Kültür ve Turizm Bakanlığının Turizm Sektörüne Yönelik Verdiği Ön Büro İş Görenlerin Mesleki Gelişime Etkisi. (Yayınlanmamış YL Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Özer, E. (2010). Yiyecek İçecek Servisi Bölümü İşgörenlerinin Hizmetiçi Eğitiminin İş Tatminine Etkisi: Afyonkarahisar’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. (Yayınlanmamış YL Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Öztürk, M. ve Sancak, S. (2007). Hizmetiçi Eğitim Uygulamalarının Çalışma Hayatına Etkileri. Journal of Yaşar University, 2(7), 761-794.
Palmer, M. ve Winters, K. T., (1993). İnsan Kaynakları, (D. Şahiner Çev.). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım.
Pelit, E. ve Türkmen, F. (2007). Turizm işletmelerinde Hizmetiçi Eğitim Uygulamalarına Yönelik Bir Araştırma (Otel İşletmeleri ve Seyahat Acentalarının Karşılaştırılması). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(14), 203-226.
Price, J. L. (2004). The Development of a Casual Model of Voluntary Turnover. (Ed: Griffeth, R. ve Hom, P.) Innovative Theory and Empirical Research on Employee Turnover,Greenwich, CT: Information Age Publishing, 3-34.
Sabuncuoğlu E. T. (2007). Eğitim, Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Ege Akademik Bakış, 7(2), 613-628.
Schweiger, D. M. ve Denisi, A. S. (1991). Communication with Employees Following a Merger: A Longitudinal Field Experiment. Academy of Management Journal, 34(1), 110-135.
Selimoğlu, E. ve Yılmaz, H. B. (2009). Hizmet İçi Eğitimin Kurum ve Çalışanlar Üzerine Etkisi. (PARADOKS) Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi (e-dergi), 5(1). (Erişim tarihi: 17.11.2015), http://www.paradoks.org,ISSN 1305-7979.
Seymen, O. T. (2002). Turizm İşletmelerinde Oryantasyon Eğitiminin İnsan Kaynakları Yönetimi Açısından Önemi ve Buna Yönelik Programı Modelinin Oluşturulması. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 13(1), 15-26.
Sürücü, Ö. (2016). İş Yaşantısında İyimserlik, Yaşam Doyumu ve Mutluluk; Otel İşletmelerinde Çalışan İş Görenlere Yönelik Bir Uygulama. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 2170-2176.
Şahin, L., Güçlü, F. C. (2010). Genel Olarak Hizmet İçi Eğitim: Ülker Şirketler Topluluğu Hizmet İçi Eğitim Süreci Ve Uygulamaları. Sosyal Siyaset Konferansları, 59, 217–270.
Tanman, B. (2006). Yaygın Eğitimin Bir Kolu Olarak Hizmetiçi Eğitim ve Bankacılık Sektöründe Bir Örnek Olay Çalışması. (Yayınlanmamış YL Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Taymaz, A. H. (1997). Hizmet içi Eğitim, Kavramlar, İlkeler, Yöntemler. Ankara: Takav Tapu Kadastro Vakfı Matbaası.
Teoman, D. D. (2007). Performans Değerlendirme Sürecinde Oluşan Adalet Algısı, Bu Algının İç, Dış ve Sosyal Ödüllerle Olan İlişkisinin İşten Ayrılma Niyetine Olan Etkisi. (Yayınlanmamış YL Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
TEPAV. (2007). Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı. http://www.tepav.org.tr/upload/files/1269873089r7193.Yerel_Yonetimlerde_Hizmet_Ici_Egitim.pdf. (Erişim tarihi: 20 Ocak 2017).
Tınaz, P. (2009). Çalışma Yaşamından Örnek Olaylar (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım
Tuna, M. (2007). Personel Devir Oranı Analizi: Ankara’da Yer Alan Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 18(1), 45-52.
Tuna, M. ve Yeşiltaş, M. (2014). Etik İklim, İşe Yabancılaşma ve Örgütsel Özdeşleşmenin İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(1), 105–117.
Tütüncü, Ö. ve Demir, M. (2003). Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Kapsamında İşgücü Devir Hızlının Analizi ve Muğla Bölgesi Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 146-169.
Tüzün, İ. K. (2006). Örgütsel Güven, Örgütsel Kimlik ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisi; Uygulamalı Bir Çalışma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Tüzün, İ. K. ve Çağlar, İ. (2008). Örgütsel Özdeşleşme Kavramı ve İletişim Etkinliği İlişkisi. Journal Of Yasar University, 3(9), 1011-1027.
Uslu, A., Kutukız, D. ve Çeken, H. (2013). Otel İşletmelerinde Personelin Aldığı Hizmetiçi Eğitimin Verimliliğe Etkisi. Verimlilik Dergisi, 2, 101-116.
Yalçın, İ. ve İri, R. (2003). Hizmetiçi Eğitim Türkiye’de Beş Yıldızlı Otellerde Uygulamayı Bekliyor. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 91-106.
Yarmacı, N., (2012). Psikolojik Güçlendirmenin Örgütsel Özdeşleşmeye Etkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. (Yayınlanmamış YL Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Yılmaz, B. ve Halıcı, A. (2010). İşgücü Devir Hızını Etkileyen Etmenler: Sekreterlik Mesleğinde Bir Araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 2(4), 93-108.
Yüksel, Ö. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Zorkun, E. (2010). Hizmetiçi Eğitim Enstitülerinin Hizmet Kalitesinin Değerlendirilmesi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Tourism & Gastronomy Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
