İklim Değişikliğinin Ekoturizm Üzerindeki Etkileri ve Kentsel Alanlarda Adaptasyon Yaklaşımları: Türkiye ve Çeşitli Dünya Kentleri Üzerinden Bir Değerlendirme

Authors

  • A.Menaf TURAN
  • Berfin GÖKSOY SEVİNÇLİ
  • Hande SARAÇOĞLU

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2024.1517

Keywords:

Climate change, Ecotourism, Sustainable tourism, Urban adaptation

Abstract

Climate change directly and indirectly impacts ecotourism, which relies on natural resources. This study explores the question, "What urban adaptation approaches are implemented to mitigate the impacts of climate change on ecotourism?" The research examines how rising temperatures, floods, forest fires, and ecosystem degradation affect ecotourism destinations and highlights urban adaptation strategies that address these challenges. A literature review methodology is used to analyze existing studies, providing a comprehensive perspective on the relationship between ecotourism and urban adaptation. The study's significance lies in its exploration of global and Turkish examples of adaptation, such as Paris' green space initiatives, Toronto's Green Tourism Map, and Izmir's Bademler Sustainable Living Village. These projects aim to conserve natural resources, reduce environmental impacts, and boost local economies. The findings suggest that urban adaptation strategies are crucial for mitigating climate change's negative effects on ecotourism and promoting sustainability in the sector.

References

Ahmed, Y., & Helhel, Y. (2022). İklim değişikliği ve turizm ilişkisi: Olası uyum ve çözüm önerileri. Journal of Tourism Research Institute, 3(2), 101-122.

Akın, T., & Gül, A. (2020). Isparta-Atabey yöresinin ekoturizm potansiyeli ve turizm rotalarının belirlenmesi. Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi, 5(2), 221-240.

Aylward, B., Allen, K., Echeverría, J. (1996). Sustainable ecotourism in Costa Rica: the Monteverde Cloud Forest Preserve. Biodivers Conserv 5, 315–343.

Baloch, Q. B., Shah, S. N., Iqbal, N., Sheeraz, M., Asadullah, M., Mahar, S., & Khan, A. U. (2023). Impact of tourism development upon environmental sustainability: a suggested framework for sustainable ecotourism. Environmental Science and Pollution Research(30), 5917-5930.

Baykal, F., Ataberk, E., & Alparslan, H. (2020). Kentsel Ekoturizm: Arka Plandaki Aktörler ve Başarı Örnekleri. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 31(3), 217-227.

Bhuiyan, M. A. H. B., & Darda, M. A. (2021). Tourism for sustainable development goals (SDGs) achievement in Bangladesh. Bangladesh Journal of Public Administration, 29(2), 53–63.

Boynudelik, M. (2020). Turizm, Eşitsizlikleri Giderici ve Doğayı Onarıcıysa Sürdürülebilir Olur, EKOIQ, Karbon Nötr Yayın, Ağustos, 89.

Campbell, L. M. (1999). Ecotourism in rural developing communities. Annals of Tourism Research, 26(3), 534-553.

Ceylan, S., & Bulut, İ. (2022). Küresel iklim değişikliğini turizm sektörü üzerinden değerlendirme. E. Durukan, B. Alkan, & S. Sağlık içinde, Sosyal ve Beşerî Bilimlerde Güncel Araştırmalar (s. 1-34). Ankara: Gece Kitaplığı.

City of Melbourne. (n.d.). News, https://www.melbourne.vic.gov.au/ Erişim Tarihi: 01/12/2024.

Cömertler, S., & Cömertler, N. (2021). Akıllı Kentlerde Çevresel, Sosyal ve Ekonomik Sürdürülebilirlik, Kopenhag Örneği. Journal of Architectural Sciences and Applications, 6(1), 317-333.

Cumhurbaşkanlığı 2024 Yıllık Programı. (2023). 25/10/2023 Tarih ve 32350 (Mükerrer) Sayılı Resmi Gazete.

Damanik, J. (2024). Social-Cultural Aspects of Ecotourism İn Climate Change. M. Baiquni, J. Damanik, & E. Rindrasih içinde, Ecotourism Destination in Archipelago Countries (s. 1-362). Depok, Sleman, Indonesia: Gadjah Mada University.

Demir, C., & Çevirgen, A. (2006). Turizm ve Çevre Yönetimi Sürdürülebilir Gelişme Yaklaşımı. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Di Vita, D. (2016). Sustainable Ecotourism in Paris: La Vie en Vert. https://www.likealocalguide.com/paris/promenadeplantee-coulee-verte/, Erişim tarihi: 30.04.2020.

Durmaz, Ö. (2023). İklime Dirençli Mimarlık: Ekonomik ve Sosyal Kent Esnekliği, Arkitera, https://www.arkitera.com/haber/iklime-direncli-mimarlik-ekonomik-ve-sosyal-kent-esnekligi/, Erişim tarihi: 01/12/2024.

European Commission, (2019). Energy, Climate Change, Environment, https://commission.europa.eu/energy-climate-change-environment_en Erişim Tarihi: 17.12.2024.

European Travel Commission (2023). European Tourism Trends&Prospects, https://etc-corporate.org/ adresinden 17/12/2024 tarihinde alındı

Erdoğan, N. (2003). Çevre ve (Eko) Turizm. Ankara: Erk Yayınları.

Fennell, D. A. (2020). Ecotourism. London: Routledge.

Goverment of Iceland (no date). Climate Change, https://www.government.is/ Erişim tarihi: 01.12.2024.

Hall, C. M. (2011). Climate change and its ımpacts on tourism: regional assessments, knowledge gap and ıssues. A. Jones, & M. Philips içinde, Disappearing Destinations: Climate Change and Future Challenges for Coastal Tourism (s. 10-29). Wallingford, Birleşik Krallık: CABI (Centre for Agriculture and Biosciences International).

Honey, M. (2008). Ecotourism and Sustainable Development: Who Owns Paradise? (2. b.). Washington: Island Press.

IPCC. (2021). Climate Change 2021: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/

İklim Değişikliği Başkanlığı Stratejik Planı (2024-2028). (2024). T.C. Çevre Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı, https://iklim.gov.tr/baskanligimiz-2024---2028-stratejik-plani-yayinlanmistir-haber-4212 Erişim Tarihi: 01.12.2024.

İklim Değişikliği Eylem Planı (2011-2023). Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı.: https://webdosya.csb.gov.tr/db/iklim/banner/banner591.pdf Erişim Tarihi: 01.12.2024.

İklim Değişikliğinin Sağlık Üzerine Olumsuz Etkilerinin Azaltılması Ulusal Programı ve Eylem Planı (2015). T.C. Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü. https://hsgm.saglik.gov.tr/depo/birimler/cevre-sagligi-db/Dokumanlar/Sunumlar/Iklim_Degisikligi_Eylem_Plani.pdf Erişim Tarihi: 01.11.2024.

İnce Keller, İ., & Kaya Erol, N. (2020). Adaptive Planning: Examining Adaptation Based Urban Policies and Practices in Turkey. Journal of Planning, 30(2), 257-272.

İsayeva, S., & Kasalak, M. A. (2016). Sürdürülebilir turizm yönetimi kapsamında yer alan örnek ekoturizm uygulamaları. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (1), 183-200.

İştin- Ercan, A., Solmaz, R.& Kadırhan, G. (2021). Ekotur Yönetimi, Ekoturizmi anlamak içinde ed. A.Ö. Özgen-Çiğdemli, Detay yayıncılık, Ankara.

İzmir Büyükşehir Belediyesi. (2018). Bu köyde hayat var. https://www.izmir.bel.tr/tr/ Erişim Tarihi: 17.7.2024

Jacobson, S. K., & Robles, R. (1992). Ecotourism, sustainable development, and conservation education: development of a tour guide training program in Tortuguero, Costa Rica. Environmental Management, 16(6), 701-713.

Kaypak, Ş. (2012). Ekolojik turizm ve sürdürülebilir kırsal kalkınma. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştrmalar Dergi̇si, 14(22), 11-29.

Köroğlu, S. A. (2015). Literatür taraması üzerine notlar ve bir tarama tekniği. GİDB Dergi(01), 61-69.

Kumar, S., Hasija, N., Kumar, V., & Sageena, G. (2023). Ecotourism: a holistic assessment of environmental and socioeconomic effects towards sustainable development. Current World Environment, 18(2), 589-607.

Kuter, N., & Ünal, H. E. (2009). Sürdürülebilirlik kapsamında ekoturizmin çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel etkileri. Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 9(2), 146-156.

McNeely, J. A. (1988). Economics and Biological Diversity. Gland, Switzerland: St. Mary's Press.

Meteoroloji Genel Müdürlüğü. (2024). Türkiye Meteorolojik Parametrelerin İstatistiksel Analizi. Haz. Fahri Taştan, Ankara.

Ministry of Tourism& Wildlife (n.d.). https://www.tourism.go.ke/ Erişim tarihi: 01.12.2024.

Mowforth, M., & Munt, I. (1998). Tourism and Sustainability : New tourism in the third world. London: Routledge.

Neil, J., & Wearing, S. (1999). Ecotourism: İmpacts, Potentials and Possibilities. Oxford: Butterworth-Heinemann.

Ogara, O. W., Seneiya, O. J., & Ongoro, E. B. (2013). Community based conservation and ecotourism as an environmental management practice for climate change adaptation in Ewaso Nyiro arid land ecosystem. Journal of Environmental Science and Water Resources, 2(4), 106–111.

Özekici, Y. K., & Silik, C. E. (2017). Türkiye’deki iklim değişikliği plan ve politikalarında turizm sektörünün yeri. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi (2), 58-79.

Ramaano, A. I. (2024). Environmental consequences and climate change linked ecotourism activities in remote and protected areas of South Africa. Rural Society, 33(2), 97-115.

Rauws, W., & De Roo, G. (2016). Adaptive planning: Generating conditions for urban adaptability. Lessons from Dutch organic development strategies. Environment and Planning B: Planning and Design, 43(6), 10521074.

Rotterdam Climate Proof Initiative (no date). Rotterdam Climate Adaptation Strategy, https://www.urbangreenbluegrids.com/uploads/RCI_-RAS_UK_-DEF.pdf Erişim tarihi: 01.12.2024.

Shang, Y., Bi, C., Wei, X., Jiang, D., Taghizadeh-Hesary, F., & Rasoulinezhad, E. (2023). Eco-tourism, climate change, and environmental policies: empirical evidence from developing economies. Humanities and Social Sciences Communications, 10(1), 1-9.

Stone, M. T. (2015). Community empowerment through community-based tourism: The case of Chobe enclave conservation trust in Botswana. In In İnstitutional Arrangements for Conservation Development and Tourism in Eastern And Southern Africa (pp. 81–100). Springer Netherlands.

Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2024). On İkinci Kalkınma Planı (2024-2028). T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı Resmi Web Sitesi. https://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/ Erişim Tarihi: 01.12.2024.

Suryawan, I. W. K., Gunawan, V. D., & Lee, C. H. (2025). The role of local adaptive capacity in marine ecotourism scenarios. Tourism Management, 107, 105039.

Talu, N. (2019). Avrupa Birliği İklim Politikaları, İklim Değişikliği Alanında Ortak Çabaların Desteklenmesi Projesi (iklimİN), Ankara.

T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2024). 12. Kalkınma Planı (2024-2028). Ankara: T.C. Cumhurbaşkanlığı.

TDK. (2024). Güncel Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/

Torraco, R. J. (2016). Writing Integrative Literature Reviews: Using the Past and Present to Explore the Future. Human Resource Development Review, 15(4), 404-428.

Tosun, C., & Şahin, S. Z. (2006). Gelişen ve değişen eğilim: Ekoturizm. II. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, (s. 1-18). Balıkesir.

Türkiye İklim Değişikliği Azaltım ve Uyum Strateji ve Eylem Planı (2024). 2024-2030 Ulusal İklim Eylem Planı, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. (2024). https://iklim.gov.tr/eylem-planlari-i-19 Erişim Tarihi: 01.12.2024.

Ulusal İklim Değişikliği Strateji Belgesi (2010). Ulusal İklim Değişikliği Strateji Belgesi (2010-2023). Çevre ve Orman Bakanlığı. http://www.sp.gov.tr/tr/temel-belge/s/31/Ulusal+Iklim+Degisikligi+Strateji+Belgesi Erişim Tarihi: 01.11.2024.

Woods, A. (2024). Singapore is the world's first sustainable tourism destination, here's how to embrace it, The Advertiser, https://www.escape.com.au/destinations/asia/singapore/singapore-is-the-worlds-first-sustainable-tourism-destination-heres-how-to-embrace-it/news-story/41ef28b5a9289e0b62387f32e2a274f5 Erişim Tarihi: 11.10.2024.

World Economic Forum. (2023). Industries in depth, https://www.weforum.org/stories/2023/08/temperatures-tourism-climate-impact/ Erişim Tarihi: 17.7.2024

Published

12/31/2024

How to Cite

TURAN, A., GÖKSOY SEVİNÇLİ, B., & SARAÇOĞLU, H. (2024). İklim Değişikliğinin Ekoturizm Üzerindeki Etkileri ve Kentsel Alanlarda Adaptasyon Yaklaşımları: Türkiye ve Çeşitli Dünya Kentleri Üzerinden Bir Değerlendirme. Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 12(4), 2902–2925. https://doi.org/10.21325/jotags.2024.1517