Turizm Planlamasında Kültür Temelli Yaratıcı Endüstrilere Yerel Bakış: Yörük Kültürü, Mersin Örneği (Local Perspective on Culture-Based Creative Industries in Tourism Planning: Yörük Culture, Mersin Example)

Authors

  • Hasan Ali ERDOĞAN

DOI:

https://doi.org/10.21325/jotags.2024.1418

Keywords:

Culture-based creative economy in tourism, Tourism planning, Yörük Culture, Yörük Cultural destination, Creative tourism

Abstract

The study aimed to discuss Anatolian Yoruk culture from the perspective of culture-based creative industries through the example of Mersin. Various studies are conducted in the field of culture-based creative industries through public policies and governance models in the world. However, studies on the perceptions of local people living the culture, keeping it alive or regularly coming into contact with it are limited. Mersin cannot benefit from the tourism industry as it deserves because it cannot shape its cultural values into its economy. One of them is the Yoruk culture, gradually disappearing. However, for culture-based industries, any kind of planning will be fruitless if not embraced and protected by the local people. Therefore, the study used the qualitative research method to collect data from locals using the interview technique. The study shows that the locals are aware of the culture and know what can be done. It is important in that it provides suggestions from the locals' perspective on nomadic culture.

References

AA. (2018, Eylül 05). Kırgız kültürü ekmek kapıları oldu. Retrieved from www.ntv.com.tr: https://www.ntv.com.tr/seyahat/kirgiz-kulturu-ekmek-kapilari-oldu,nD8NKHy6Cku8J-d6dfHdbw

AA. (2019, Mart 14). Kırgız Türkleri, en eski Türk savaş oyunu 'kökbörü'yü Van'da yaşatıyorlar. Retrieved from www.ntv.com.tr: https://www.ntv.com.tr/galeri/seyahat/kirgiz-turkleri-en-eski-turk-savas-oyunu-kokboruyu-vanda-yasatiyorlar,9doqKZ0UZEuls5c38Vw84A/yh8k_Vo2b0-SbQXPRGw-Gw

Ababneh, A. (2021). Archaeological Sites’ Management, Interpretation, and Tourism Development- A Success Story and Future Challenges: The Case of Bibracte, France. Heritage 4, 2261–2277.

Akbulut, D. (2020, 12 10). Tasarım Bağlamında Endüstriyel ve Teknolojik Gelişmelerin Konargöçer Yaşam Tarzına ve Maddi Kültüre Etkileri- Mersin Yörükleri Örneklemi. Retrieved from YL Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü : https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/294751

Akdu, U., & Boztoprak, B. (2023). Somut Olmayan Kültürel Mirasların Yaratıcı Turizm Kapsamında Değerlendirilmesi: İnce Ekmek Yapımı ve Paylaşımı Geleneği, Erzurum Örneği. Erciyes Akademi, 37(4), 1535-1565. doi.org/10.48070/erciı/esakademi.1380167.

Akın, M. H. (2019). Sosyal etkileşim ve sosyal benlik kaynağı olarak aile. Medeniyet ve Toplum Dergisi (METDER), 3(1), 1-14.

Akşit, N. (2013). Yaratıcı Turizm. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(31), 786-795.

Aliağaoğlu, A. (2004). Sosyo-kültürel miras turizmi ve Türkiye'den örnekler. Coğrafi Bilimler Dergisi/ Turkish Journal of Geographical Sciences, 2 (2), 50-64.

Ar, H., & Çelik, S. (2015). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunmasında Turist Rehberlerinin Rollerine Yönelik Turist Algıları Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 1406-1418.

Aslan, G. (2017). Yaratıcı Endüstrilerin Yükselişi: Geçmiş, Bugün ve Gelecek. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4) , 109-122.

Bakan, M. (2020). Erciş İlçesi Kır Yerleşmelerinin Nüfus Gelişimi (1927-2017) ve Gelişimi Etkileyen Faktörler. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi (7), 282-305. doi:10.21733/ibad.665716.

Baran, M. (2014). Pamir Yaylası’ndan Ulupamir Köyü’ne: Kırgızlarda Sosyo-Kültürel Yaşam ve Mekânın Dili. Bilig, 68, 43-58.

Başuğur, E. (1996). İçel Yöresinde Yaşayan Sarıkeçililer Takvim ve Meteorolojisinden Bir Kesit. I. Türk Halk Kültürü Araştırma Sonuçları, (Sempozyum Bildirileri İL), . Ankara: TC. Kültür Bakanlığı Yayınları.

Baykan, E. (2007). Kültür turizmi ve turizmin kültürel varlıklar üzerindeki etkileri. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 0-49.

Birekul, M. (2020). Identity and Social Othering: A Case Study on Youth in Turkey. Necmettin Erbakan Üniversitesi Medeniyet ve Toplum Dergisi (METDER), 118-127. doi.org/10.51117/metder.2020.1.

Borin, E., Donato, F., & Sinapi, C. (2018). Financial Sustainability of Small- and Medium-Sized Enterprises in the Cultural and Creative Sector: The Role of Funding. In E. Innerhofer, H. Pechlaner, & E. Borin, Entrepreneurship in Culture and Creative Industries. FGF Studies in Small Business and Entrepreneurship. Cham.: Springer, https://doi.org/10.1007/978-3-319-65506-2_4.

Braudel, F. (2021). II. Felipe Döneminde Akdeniz ve Akdeniz Dünyası- I. 3. Baskı. Fr. Çeviren:Mehmet Ali Kılıçbay. Ankara: Doğu Batı Yayınları.

Byraktar, R., & Ulu, A. (2016). Pastoral toplum çözümlemesi bağlamında Van Ulupamir Kırgız Türkleri üzerine bir değerlendirme. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], 55, 445-467.

Chang, A. Y., & Hung, K. P. (2021). Development and validation of a tourist experience scale for cultural and creative industries parks. Journal of Destination Marketing & Management, 20, 00560. doi:10.1016/j.jdmm.2021.100560 .

Christensen, L. B., Johnson, R. B., & Turner, L. A. (2014). Research Methods, Design, And Analysis. The USA: Pearson.

Collins, K. M., Onwuegbuzie, A. J., & Jiao, Q. G. (2006). Prevalence of Mixed-methods Sampling Designs in Social Science Research. Evaluation & Research in Education,19(2), 83 – 101.

Cooke, P., & Lazzeretti, L. (2008). Creative Cities, Cultural Clusters and Local Economic Development. Cheltenham: Edward Elgar.

Creativetourismnetwork. (2024, March 03). people life experience. Retrieved from creativetourismnetwork.org: https://www.creativetourismnetwork.org/?s=people+life+experience

Çiftçi, M. A. (2020). Yaratıcı Turizmin Etkilediği Destinasyon Bileşenlerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ABD. İstanbul.

Çokal, Z., & Aslan, Z. (2015). Bir Kültür Elçisi Olarak Profesyonel Turist Rehberlerinin Turistlere Aktarılan Kültürel Değerlere Katkısına Yönelik Turist Algılamaları: Kapadokya Örneği. Hacı Bektaş Velî Üniversitesi-Sos. Bil. Enstitüsü. Turizm İşletmeciliği Ana Bilim Dalı. Nevşehir.

Çullu, K. N. (2022). Turizmde Güncel Eğilimler: Kavramsal Bir Değerlendirme. Erciyes Akademi, 36(1), 213-227. https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1059549.

Dann, G. M. (1997). Images of destination people in travelogues. In R. Butler, & T. Hinch, Tourism and indigenous peoples (pp. 349-375). London : Thomson Business press.

DCMS. (2001, January 26). Creative Industries Mapping Document. Retrieved from https://www.creativitycultureeducation.org/: https://www.creativitycultureeducation.org/?s=Creative+Industries+Mapping+

Demir, E. (2023). Van ili kongre turizmi potansiyelinin değerlendirilmesi. Turkish Business Journal, 120-133. doi: 10.51727/tbj.1384335.

Demir, Ö., & Bakar, N. (2014). Silifke yörüklerinde doğum, evlenme ve ölüm gelenekleri üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi: Türkiyat Araştırma Dergisi, 35, 111-134.

Desai, P. (2002). Methods Beyond Interviewing in Qualitative Market Research. UK: SAGE Publications.

Di Domenico, M., & Lynch, P. (2007). (2007). Host/guest encounters in the commercial home. Leisure Studies, 26, 321 - 338. doi:10.1080/02614360600898110.

Doğan, M. S., & Doğan, C. (2004). Tarihsel gelişim sürecinde yürükler. Sosyoloji Konferansları Dergisi, 39, 15-29.

Dömbekci, H. A., & Erişen, M. A. (2022). Nitel Araştırmalarda görüşme tekniği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 141-160.

Dulkadir, H. (1991). Sarıkeçililer. Çukuroava Araştırmaları (pp. 481-488). Adana: Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi.

Düring, S. B. (2011). The Prehistory of Asia Minor. New York: Cambridge University Press.

Eagleton, T. (2016). CULTURE. London: Yale University Press.

Ekiz, E., & Yazıcı, H. (2014). Kültürel coğrafya açısından Burdur’un Bucak ilçesi ve köylerindeki yörük göçleri. Coğrafyacılar Derneği Uluslararası Kongresi BildirilerKitabı (pp. 175-184). Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi / AKM.

Emekli, G. (2005). Avrupa Birliği’nde Turizm Politikaları ve Türkiye’de Kültürel Turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 14(1-2), 99-107.

Eröz, M. (1991). Yörükler. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.

Ersavaş, H., & Özkanlı, O. (2018). 20. Yüzyılda Orta Toroslardaki Yörüklerin Mutfak Kültürü. Aydın Gastronomy, 2(1), 39-49.

ETNİKÇE. (2019 , Temmuz 30). Yörükler. Retrieved from etnikçe.com: https://www.etnikce.com/yorukler-h252.html

European Union. (2020, February 20). Communication From The Commission to The European Parliament, The Council, The European Economic and Socıal Committee and The Committee of The Regions. Retrieved from eur-lex.europa.eu: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX%3A52020DC0066

García, M. E. (2005). Making Indigenous Citizens: Identities, Education, and Multicultural Development in Peru. Stanford : Stanford University Press.

Goffman, E. (1959). The presentation of self in everyday life. Middlesex: Penguin.

Greenwood, D. (1989). Culture by the pound: An anthropological perspective on tourism as cultural commoditization. In V. Smith, Hosts and guess: The anthropology of tourism (2nd Ed.) (pp. 171–185). Philadelphia: Pennsylvania University Press.

Gulum, E. (2015). The Relationship Between Creative Tourism and Folk Culture and the Popularization of Locality. Milli Folklor, 105, 87-98.

Gümüşçü, O. (2018). Tarihi Coğrafya ve Kültürel Miras. Erdem (75), 99-120. doi: 10.32704/erdem.496740.

Günden, B., & Güneren, E. (2021). Turist Rehberi ile Kültürel Miras ve Turizm Meslek Elemanı Adaylarının Kültürel Miras Algıları Üzerine Bir Çalışma. Journal of Tourism Research Institute, 2(1), 17-32.

Güngör, Y. (2018). Tarih Kültür Turizmi ve Kartepe. Uluslararası Turizm, İşletme, Ekonomi Dergisi, 2(2), 395-401.

Gürbüz, O. (1997). Türkiye’de Göçebe Mesken Örneği: Çadır. Türk Coğrafya Dergisi, 32, 185-195.

Hall, P. (2004). Creativity, Culture, Knowledge and the City. Built Environment, 30(3), 256–258.

Hinch, T., & Buttler, R. (2009). Indigenous Tourism. Tourism Analysis, 14, 15–27.

Jennings, G. R. (2005). Interviewing: A Focus on Qualitative Techniques . In B. W. Ritchie, P. Burns, & C. Palmer, Tourism Research Methods: Integrating Theory with Practice (pp. 99-118). CABI.

Kaba, B., & Emekli, G. (2018). Turizmde Yükselen Bir Eğilim: Yalnız Seyahat Eden Kadın Gezginler (Türkiye Örneği). Ege Coğrafya Dergisi, 27(2), 111-126.

Kaliakbarova, L., Smakova, Z., Kossanova, A., Yermanov, Z., Mashimbayeva, A., & Zhussupova, S. (2018). Spatial Orientations of Nomads’ Lifestyle and Culture. Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities, 10(2), 27-39. doi.org/10.21659/rupkatha.v10n2.03.

Kalkan, A., & Çulha, O. (2017). Turizmde Kırsal Göçerlerin İzlerini Sürmek. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 786-799.

Karaali, G. B., & Güngör, B. Y. (2023). Türkiye’de Covid-19 Pandemisi Döneminde İstihdamda Yer Alan Risk Gruplarının Yaşadıkları Sorunlar ve Çalışma Hayatına İlişkin Deneyimleri: Nitel Bir Analiz. Sosyal Güvenlik Dergisi,13(1), 113-137. doi: 10.32331/sgd.1318069.

Karademir, N. (2021). Diyarbakır’da Bir Kültürel Miras Turizmi Ögesi: Hevsel Bahçeleri. Smart Journal, 7(42), 377-389.

Kayan, M. F. (2021). Why Diversity Matters for Our Cultural Wealth. A Needs Assessment. Artuklu İnsan ve Toplum Bilim Dergisi, 6(1), 60-70.

Kaymas, S. (2019). Türk Dünyasında Kültür ve Yaratıcı Endüstri Yönetişimi Üzerine Bir Değerlendirme. Bilig 90, 215-243. doi:10.12995/bilig.9010.

Kaymas, S. (2023). Pandemi Gölgesinde Yaratıcı Endüstriler Ekosistemi İçin Kültür Politikalarının Rolünü Yeniden Düşünmek. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(2), 678-707. doi:10.16953/Deusosbil.1246681.

Keleş, A. (2017, Haziran). Ulupamir Köyü Kırgızlarının Göç Süreci ve Sosyo-Kültürel Gelişim Tarihi . YL Tezi, Karabük Üniversitesi, Sos. Bil. Ens. Tarih Ana Bilim Dalı. Karabük.

Kelly, J. R. (1980). Leisure nd Quality: Beyond The Quantitative Barrier in Research. In T. L. Goodale, & P. A. Witt, Recreation and Leisure: Issues in an Era of Change (pp. 300–314). State College: PA: Venture.

Kemaloğlu, B. K. (2016). Kültürel Zenginliği Sahnelemek. İstanbul Aydın Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 2(3), 15-24.

Kendir, H. (2020). Turizm Eğitimi Alan Lisans Öğrencilerinin Kültürel Miras Algılarının Belirlenmesi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2296-2310. doi.10.26677/TR1010.2020.

Kezer, A. (2017, Ocak 16). Yörükler. Retrieved from Söke Tarihi: http://www.soketarihi.com/v2/index.php/tarihte-soke/yakin-tarihte-soke/yorukler

Kıvrak, K. (2023, Temmuz 17). Demographic distribution of Yörük and Turkmens in Anatolia. Retrieved from https://tr.wikipedia.org/wiki/Y%C3%B6r%C3%BCkler#/media/Dosya:Y%C3%B6r%C3%B Ck and Turkmens in Anatolia.jpg

Krefting, L. (1991). Rigor in Qualitative Research: The Assessment of Trustworthiness. The American Journal of Occupational Therapy, 45(3), 214–222.

KTB. (2023, Ağustos 22). Mersin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. Retrieved from T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı: https://mersin.ktb.gov.tr/#

Kutlu, K. (2019, Mart). Kırgız Lider Rahmankul Kutlu ve Van Kırgızlarının Tarihi ve Kültürü. YL. Tezi. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi-Tarih Anabilim Dalı. İstanbul.

Kutlu, M. (1992). Yaşayan Bir Alt-Kültür Geleneği: Anadolu Göçer Kültürü. IV. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri (pp. 59-66). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.

Kutluay, H. (2023, Haziran 25 ). Yörük Nedir, Kimlere Yörük Denir? Retrieved from https://www.makaleler.com/yoruk-nedir-kimlere-yoruk-denir

KVMGM. (2023). Kültür Valıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü. Retrieved from kvmgm.ktb.gov.tr: https://kvmgm.ktb.gov.tr/TR-176422/istatistikler.html

Lepage, P. (2019). Aboriginal peoples: Fact and fiction, 3rd Edition, Translated by Kathryn Lawson. Québec: Institut Tshakapesh.

Lloyd, D., & Thomas, P. (1998). Culture and The State. London: Routledge.

M., D. L., & Franch, M. (2014). Culture-led urban regeneration and brand building in Alpine Italian towns. In F. M. Go, A. Lemmetyinen, & U. Hakala, Harnessing Place Branding Through Cultural Entrepreneurship (pp. 122-140). NY: Palgrave, Macmillan.

MacCannell, D. (1989). The Tourist: A New Theory of The Leisure Class. New York: Shocken Books.

Marshall, B., Cardon, P., Poddar, A., & Fontenot, R. (2013). Does Sample Size Matter in Qualitative Research? A Review of Qualitative Interviews in is Research. Journal of Computer Information Systems, 54(1), 11-22.

Marujo, N., do Rosário Borges, M., & Serra, J. (2020). Tourism, Culture and Creativity: The Case of the CREATOUR Project in the Alentejo/Portugal Region. In Á. Rocha, A. Abreu, J. de Carvalho, D. Liberato, E. González, & P. Liberato, Advances in Tourism, Technology and Smart Systems. Smart Innovation, Systems and Technologies, vol 171. Singapore: Springer. https://doi.org/10.1007/978-981-15-2024-2_59.

Marvasti, A. B. (2004). Qualitative Research in Sociology. UK: SAGE Publications.

McCabe, S., & Marson, D. (2006). Tourism Constructions and Consumptions of Space: Place, Modernity And Meaning. In P. M. Burns, & M. Novelli, Tourism and social identities: Global frameworks and local realities (pp. 91–111). Amsterdam: Elsevier.

McKercher, B., Ho, P., & du Cros, H. (2004). Attributes of popular cultural attractions in Hong Kong. Annals of Tourism Research, 37(2), 393-407.

Montoya, C. M. (2016). Preparing for Interview Research: The Interview Protocol Refinement Framework. The Qualitative Report, 21(5), 811-831.

Ni Made, R. (2015). Royal Tourism As a Superior Culture-Based Creative Industry. Mudra Joernal of Art and Culture, 30(3), 282-287.

NKFU. (2021, Ağustos 19). Yörük Kültürü ve Yörüklerin Genel Özellikleri Nelerdir? Retrieved from https://www.nkfu.com/: https://www.nkfu.com/yoruk-kulturu-ve-yoruklerin-genel-ozellikleri-nelerdir/

Notzke, C. (2004). Indigenous tourism development in southern Alberta, Canada: Tentative engagement. Journal of Sustainable Tourism, 12(1), 29-54.

Oğuz, E. S. (2011). Toplum Bilimlerinde Kültür Kavramı. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 28(2), 123-139.

Onwuegbuzie, A. J., & Leech, N. L. (2007). A Call for Qualitative Power Analyses. Quality & Quantity, 41, 105–121.

Oskay, Y. D. (2012). Mersin turizminin türkiye ekonomisindeki yeri ve önemi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 185-202.

Özarslan, Z. (2021). Yaratıcı ve Kültürel Endüstriler ve Covıd-19 Pandemi Döneminde Türkiye’de Kültür ve Sanat Sektörlerinin Durumu. Alternatif Politika 13(3), 371-408.

Özdemir, N. (2009). Kültür ekonomisi ve endüstrileri İle kültürel miras yönetimi İlişkisi. Milli Folklor, 84, 73-86.

Özdemir, N. (2009). Türkiye kültür Zenginliği . Millî Folklor, 21(84), 73-86.

Özkul, M., & Öter, A. (2018). Müzik Oyun ve Eğlence Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Çalışmaları. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, 229-336.

Patton, M. Q. (2018). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (Çeviri Editörleri: Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Peltoniemi, M. (2015). Cultural Industries: Product–Market Characteristics, Management Challenges and Industry Dynamics. International Journal of Management Reviews, 17, 41–68. doi:10.1111/ijmr.12036.

Peris-Ortiz, M., Gomez, J., & López-Sieben, M. (2019). Cultural and Creative Industries: An Overview. . In M. C.-F.-S. Peris-Ortiz, Cultural and Creative Industries. Innovation, Technology, and Knowledge Management. Cham.: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-99590-8_1.

Pieterse, J. N. (1995). Globalization as Hybridization. In M. Featherston, S. Lash, & R. Robertson, Global modernities (pp. 45–68). London: Sage Publications.

Prima Lita, R., Fitriana Faisal, R., & Meuthia, M. (2020). Enhancing small and medium enterprises performance through innovation in Indonesia: A framework for creative industries supporting tourism. Journal of Hospitality and Tourism Technology, 11(1), 155-176. https://doi.org/10.1108/JHTT-11-2017-0124.

Richards, G. (2013). Creativity and tourism in the city. Current Issues inTourism 17(2), 119–144. doi: 10.1080/13683500.2013.783794.

Richards, G., Goedhart, S., & Herrijgers, C. (2001). The cultural attraction distribution system. In G. Richards, Cultural Attractions and European Tourism (pp. 71–89). Tilburg: CABI Publishing.

Robinson, M. (1999). Cultural conflicts in tourism: Inevita¬bility and inequality. In M. Robinson, & P. Boniface, Tourism and cultural conflicts (pp. (pp. 1-32)). Oxon: CABI Publishing.

Ruhanen, L., & Whitford, M. (2019). Cultural heritage and Indigenous tourism. Journal of Heritage Tourism, doi: 10.1080/1743873X.2019.1581788.

Sacco, P. L. (2012). Culture and the Structural Funds in Italy. Brussels: Expert Network on Culture.

Sakin, O. (2006). Anadolu'da Türkmenler ve Yörükler. İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.

Santagata, W. (2010). The Culture Factory; Creativity and the Production of Culture. Verlag Berlin Heidelberg: Springer.

Scott, A. J. (2010). Cultural economy and the creative field of the city. Geografiska Annaler: Series B, Human Geography, 92, 115-130.

Sewell, M. (2006). The use of qualitative interviews in evaluation. Retrieved from The University of Arizona-Cyfernet: www.ag.arizona.edu/fcs/cyfernet/cyfar/Intervu5.htm

Seyirci, M. (1996). Batı Akdeniz’de Yörükler. I. Akdeniz Yöresi Türk Toplulukları Sosyo-Kültürel Yapısı (Yörükler) Sempozyumu Bildirileri (pp. 191-202). Ankara: K.B. Yayınları.

Smith, M. (2003). Research Methods in Accounting. UK: Sage Publications.

Somuncu, M., & Yiğit, T. (2010). Türkiye’deki Dünya Mirası Alanları: Koruma ve yönetimde güncel durum ve sorunlar. Coğrafi Bilimler Dergisi, 8(1), 1-26.

Stavenhagen, R. (1986). Ethnodevelopment: A neglected dimension in development thinking. In R. Apthorpe, & A. Krahl, Development studies: Critique and renewal (pp. 71–94 ). Leiden: E.J. Brill.

Şimşek, B. (2017, 07 27). Yörüklerin sorunlarına ilişkin gündem dışı konuşması. Retrieved from www.tbmm.gov.tr: https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/genel_kurul.cl_getir?pEid=61252

Taşkıran, M. (2018). Sillyon arkeolojik kültürel miras araştırması: Kocagözler mahallesi sakinleri gözünden somut kültürel miras bilinci. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, 269-276. doi: 10.30794/pausbed.396604.

Tavano, G. B., Tremblay, D. G., Sandri, M., & Pilati, T. (2012). New trajectories in urban regeneration processes: Cultural capital as source of human and social capital accumulation-Evidence from the case of Tohu in Montreal. Cities, 29(6), 397-407.

Theodossopoulos, D. (2013). Emberá indigenous tourism and the trap of authenticity: Beyond inauthenticity and invention. Anthropological Quarterly, 86, 397- 425. doi:10.1353/anq.2013.

THOOOTH. (2019, Şubat 25). Türkiye İl Bazlı Gelen Turist Sayıları ve Yoğunlukları – 2018 Yaz Dönemi. Retrieved from www.thoooth.com: https://thoooth.com/il-bazli-turist-sayilari-ve-yogunluklari-2018yaz/

Timothy, D. J., & Tahan, L. G. (2020). Archaeology and Tourism: Consuming, Managing and Protecting the Human Past. In D. J. Timothy, & L. G. Tahan, Archaeology and Tourism, Touring the Past (pp. 1-25). PA, USA: Channel View Publications.

TUIK. (2022, December 19). Nufus ve Konut Sayimi-2021. Retrieved from tuik.gov.tr: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Nufus-ve-Konut-Sayimi-2021-45866

TurizmGüncel. (2024, Şubat 15). Turist Rehberliği Kanunu düzenlemesi komisyonda kabul edildi. Retrieved from https://www.turizmguncel.com/: https://www.turizmguncel.com/haber/turist-rehberligi-kanunu-duzenlemesi-komisyonda-kabul-edildi

Turner, D. W. (2010). Qualitative Interview Design: A Practical Guide for Novice Investigators. The Qualitative Report, 15(3), 754-760.

Tuztaş Horzumlu, A. (2017). Presenting Nomadic Culture, Association Activities And Yoruk Festivals. Journal of Turkology, 27(2) , 239-255. doi:10.18345/iuturkiyat.370071.

Tuztaş-Horzumlu, A. H. (2014). Konup-Göçmek, Yerleşmek ve Yaşamak: Sarıkeçililerde Mekan ve Anlatı. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Dr. Tezi, İstanbul.

Türker, N., & Yaşar, Z. (2019). Batı Karadeniz Bölümü Antik Kentlerinin Kültürel Miras Turizmi Açısından Değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(9-1), 1-27.

UNCTAD. (2010). Creative Economy: A Feasible Development Option. Retrieved from unctad.org: https://unctad.org/system/files/official-document/ditctab20103_en.pdf

UNESCO. (2021, March 01). Cutting Edge | Bringing cultural tourism back in the game. Retrieved from https://en.unesco.org/: https://en.unesco.org/news/cutting-edge-bringing-cultural-tourism-back-game#:~:text=Cultural%20tourism%20%2D%20defined%20by%20the,40%25%20of%20all%20tourism%20worldwide%20.

United Nations. (2017). State of the world’s indigenous peoples: Education 3rd Volume. Retrieved from Economic and Social Affairs: https://www.un.org/development/desa/indigenouspeoples/wp-content/uploads/sites/19/2017/12/State-of-Worlds-Indigenous-Peoples_III_WEB2018.pdf

Urmanbetova, Z. (2015, Aralık). Ulupamir Köyü Kırgız Topluluğunun Etnik Sınırlarını ve Kimliklerini Oluşturmada Göç Sürecinin Rolü. YL Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü- Antropoloji Anabilim Dalı.

Urry, J. (1990). The Consumption of Tourism. Sociology, 24(1), 23-35.

Urry, J. (1990). The Tourist Gaze. London: Sage Publications. London: Sage Publications.

Uzun, F. (2017 , Ekim 01). 1. Ulusal Yörük Türkmen Şenliği. Retrieved from Anadolu Ajansı (AA): https://www.aa.com.tr/tr/kultur-sanat/1-ulusal-yoruk-turkmen-senligi/924115#

Ünal, R., & Gedik, M. (2022). Türkiye’de göç yönetimi ve sosyal hizmet bakış açısından değerlendirilmesi. Toplumsal Politika Dergisi, 3(1), 52-70.

Üzümcü, T., Alyakut, Ö., & Akpulat, N. A. (2020). Kültür Turizmi Ekseninde Yaratıcı Turizm. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Veal, A. J. (2006). Research Methods for Leisure and Tourism (3rd Edition). UK: Prentice Hall.

Wang, P., & Has, E. (2020). Local perspective and practical knowledge: Social work practice research on chronic diseases of the nomadic area in China. Asian Social Work and Policy Review, 15(1), 60–66. doi:10.1111/aswp.12219 .

Yılmaz, Ş. (2016). Folk Beliefs and Folk Medicine Practices in Ulupamir Village. Milli Folklor, 109, 187-200.

Yüzgüldü, S. (2019). Kırgız KEçe Sanatı-Van İli Erciş İlçesi Ulupamir Köyü Örnegi. YL Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi- Güzel Sanatlar Enstitüsü-Geleneksel Türk El Sanatları Anasanat Dalı.

Zenker, S. (2009). Who’s your target? The creative class as a target group for place branding. Journal of Place Management and Development, 2(1), 23–32.

Zukin, S. (1995). The Cultures of Cities. Malden: MA: Blackwell.

Published

07/01/2024

How to Cite

ERDOĞAN, H. A. (2024). Turizm Planlamasında Kültür Temelli Yaratıcı Endüstrilere Yerel Bakış: Yörük Kültürü, Mersin Örneği (Local Perspective on Culture-Based Creative Industries in Tourism Planning: Yörük Culture, Mersin Example). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 12(2), 919–949. https://doi.org/10.21325/jotags.2024.1418